 |
Στίχοι: Κώστας Τριγώνης
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Ευρυδίκη
Το τρίτο συρτάρι του γραφείου κλειδωμένο
τις νύχτες το αγγίζω, το χαϊδεύω και το βρίζω
και φεύγω από κοντά του, μα σε λίγο εκεί γυρίζω
αφού ό,τι σε θυμίζει είναι μέσα του κρυμμένο
Το τρίτο συρτάρι του γραφείου με σκοτώνει
μα, πώς να το αδειάσω, που θα θέλω να διαβάσω
στα γράμματα, στις κάρτες όσα πρέπει να ξεχάσω
γι’ αυτό και το αφήνω να πνιγεί από την σκόνη
Με μια φωτιά από αλκοόλ
σαν το αντίο εκεί στα χολ
που δεν κατάφερα ποτέ να ξεπεράσω
Θα βάλω εκείνο το μακό
που το φοράγαμε κι οι δυο
και με μια σπίθα το συρτάρι σου θα κάψω
Το τρίτο συρτάρι του γραφείου κλειδωμένο
με μίσος το κοιτάζω, τ’ αγαπάω, δεν τ’ αλλάζω
κι όταν δίπλα του περνάω με τα νύχια το χαράζω
και βλέπω το σημάδι στο κορμί μου χαραγμένο
|  |
Letra: Kostas Triyonis
Música: Yioryos Theofanous
Desempenho primeiro: Efrydiki
A tua terceira gaveta trancada
as noites toco, acaricio e juro
, e eu vou até perto de você mas ali por pouco volto
foi o que se lembra e está dentro escondido
A tua terceira gaveta escrita com escuridão
mas como esvazio, onde vou querer ler
as cartas, aquelas cartas que ficam para eu esquecer
disso que deixo e afoga até escurecer
Com um fogo de álcool
omo uma despedida lá no corredor
que eu não poderia jamais passar por cima eu vou colocar aquela blusa
que nós dois usávamos
e com uma faísca na sua gaveta queimei
A tua terceira gaveta escrita trancada
com o que odiei eu olhava e, o que amei, não mudo
e quando ao teu lado passo com as garras gravo
e vejo a cicatriz no meu corpo gravado
| |
