Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Uma linha vermelha
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130604 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Uma linha vermelha - 2334 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Θάνος Παπανικολάου
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Θεοδωρίδου

Το πρόσωπο μου έχω κρύψει με καπνό,
σε ένα ποτήρι πόσες λύπες να χωρέσω
στα δυο σου χέρια τη ζωή μου είπες να δέσω
και μ’άφησες να πέσω.

Το πρόσωπο μου παγωμένο και νεκρό
σαν πέτρα που έμαθε τα δάκρυα να στεγνώνει
απόψε ο έρωτας αφήνει το τιμόνι
και ‘γώ βαδίζω μόνη.

Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και ‘γώ.

Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.

Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.

Το πρόσωπο μου ένα παράθυρο κλειστό
λιωμένο σίδερο το σώμα όπου κι αν πιάσω
εσύ που μ‘ έκανες γυαλί να μη σκουριάσω
γιατί ζητάς να σπάσω.

Το πρόσωπο μου ένα μπαλκόνι σκοτεινό
που εσύ δε τόλμησες ποτέ σου να κοιτάξεις
μόλις θα φύγω τ’ άγγιγμα μου να μη ψάξεις
μη με φωνάξεις.

Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και ‘γώ.

Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.

Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.


Letra: Thanos Papanikolaou
Música: Yioryos Theofanous
Desempenho primeiro: Natasa Theodoridou

O meu rosto escondi com a fumaça
em um copo quantas tristezas cabem?
em suas mãos a minha vida entreguei e você me deixou cair

A minha face gelada e morta
como pedra que aprendeu as lágrimas secar
esta noite o amor deixa o timão.
e ando solitária

Qual céu que nós dois dançamos
chegou o tempo para eu fazer algo mais

Rabisco em tudo uma linha vermelha
apaguei um amor que tomou um caminho errado
já que você quis que este seria o grande momento

Rabisco em tudo uma linha vermelha
apaguei um amor que tomou um caminho errado
já que você quis que este seria o grande momento

A minha face em uma janela fechada
meu corpo de ferro fundido que eu toco
você que me fez de vidro
porque você pede para me quebrar

A minha face em um balcão sombrio
que você não ousou nunca a olhar
tão logo que eu saia não me toque
não chame por mim

Qual céu que nós dois dançamos
chegou o tempo para eu fazer algo mais

Rabisco em tudo uma linha vermelha
apaguei um amor que tomou um caminho errado
já que você quis que este seria o grande momento

Rabisco em tudo uma linha vermelha
apaguei um amor que tomou um caminho errado
já que você quis que este seria o grande momento

   Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 28-10-2011 @ 00:48

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο