 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Τι παιχνίδι παίζουμε;
Παίχτες της σιωπής
Και γιατί δεν παίζει με μένα άλλος κανείς;
Τι παιχνίδι παίζουμε;
Λάτρεις της φυγής
Και εγώ περιμένω μια μέρα να φανείς
Ότι και να κάνω, πάλι δε σε φτάνω
Στα δίνω όλα όμως θέλεις παραπάνω
Είσαι μια συνήθεια, μία από τα ίδια
Ή θα μ’ αγαπήσεις ή θα φύγω πια στ’ αλήθεια
Τι παιχνίδι παίζουμε;
Αυτοκαταστροφής
Στο λαιμό σου παίρνεις και μένα κι όποιον βρεις
Τόσο είναι το πείσμα σου
Στο εγώ σου ζεις
Και μ’ αυτό πεθαίνεις ν’ αλλάξεις δεν μπορείς
Στάση αλλάζω, η πρόθεση αγνή
Όρια βάζω δεν είναι ντροπή
Δε σε εκβιάζω μα φτάνει γιατί,
με σένα θα μοιάζω και αυτή είναι απειλή
|  |
Letras de Canciones: Eleana Vrahali
Música: Mihalis Hatziyiannis
Primera representaci: Mihalis Hatziyiannis
A qué juego jugamos,
jugadores del silencio?
Y porqué no juega conmigo ningún otro?
A qué juego jugamos,
adoradores de la huida?
Y yo espero a que un día aparezcas
Haga lo que haga, nunca te es suficiente,
Te doy de todo pero siempre quieres más
Eres un hábito, una de las mismas,
O bien me amarás o bien, me iré a la verdad.
A qué juego jugamos,
de la autodestrucción?
Me coges por el cuello a mí y a cuanto te encuentres,
Tal es tu necedad,
En tu ego vives
Y con eso te mueres, no eres capaz de cambiar.
Cambio de actitud, la intención es pura
Establezco límites, no es de vergüenza
No te secuestro pero no es suficiente,
me parecería a ti y eso es una amenaza.
| |
