 |
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Παύλος Παυλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Παυλίδης
Την πρώτη φορά ήταν σαν να `χε αρπάξει φωτιά
κάπου μέσα βαθιά κάτι μες την ψυχή μου.
Κοιτούσα τις φλόγες κι αυτόν τον αέρα μακριά
να αλλάζει αργά τις σκιές της ερήμου.
Χορεύοντας μου `δείξες μέσα σε πέντε λεπτά
τι θα πει πουθενά και πως χάνεται ο χρόνος.
Ότι αν το πιστέψεις στα αλήθεια η αγάπη μπορεί.
Ότι αν αφεθείς σ’ οδηγάει ο δρόμος.
Από τότε περάσανε χρόνια κυλήσαν νερά
όμως κάπου βαθιά η φωτιά καίει ακόμη.
Λυπάμαι που έφυγα εκείνη τη νύχτα κρυφά,
βιαστικά και χωρίς να ζητήσω συγγνώμη.
Το μόνο που θα `θελα αν κάποτε σε ξαναδώ
είναι να πω ευχαριστώ για το θαύμα που είδα
και να δώσω για μια τελευταία φορά το ρυθμό
στον τρελό σου χορό στη λευκή καταιγίδα.
|  |
Lyrics: Pavlos Pavlidis
Music: Pavlos Pavlidis
First version: Pavlos Pavlidis
On the first time was like a fire was grabbed
somewhere deep inside, something in my soul
I was looking the flames and the air far away
changing slowly the shades of the desert
By dancing, you showed me within five minutes
what does nowhere mean, and how time is getting lost
That if you beleive it love really can
That if you release yourself, then the road leads you
Since then years has passed, waters flowed
However somewhere deep inside, the fire is still burning
I am sorry that I left that night secretly
rushed and without apologizing
The only thing I would want if someday I see you again
Is to say thank you, for the miracle I saw
And to give for a last time the rythm
to your crazy dance, to the white storm
| |
