 |
Στίχοι: Σπύρος Γιατράς
Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης
Πρώτη εκτέλεση: Τζένη Βάνου
Σαν το παιχνίδι που δεν έχει μπαταρίες,
έτσι με έκανες και νιώθω, δυστυχώς,
τα ψέματά σου στο κορμί μου αλλεργίες,
σ’ έχει συλλάβει της καρδιάς μου ο φακός.
Ψεύτη, άντε κοιτάξου στον καθρέφτη
να δεις, μπροστά σου πως θα σπάσει
κι απ’ τα κομμάτια θα κοπείς,
ψεύτη, τώρα σε βλέπω σαν τον κλέφτη,
τα μάτια μου τα έχεις γεράσει,
τι θέλεις τώρα να μου πεις.
Σαν ένα σπίτι που κανείς δεν πλησιάζει,
και το χτυπάει η μοναξιά και η βροχή,
το πέρασμά σου απ’ τη ζωή μου μ’ αναγκάζει
να πω πως ήσουνα μια αγάπη τραγική.
Ψεύτη, άντε κοιτάξου στον καθρέφτη
να δεις, μπροστά σου πως θα σπάσει
κι απ’ τα κομμάτια θα κοπείς,
ψεύτη, τώρα σε βλέπω σαν τον κλέφτη,
τα μάτια μου τα έχεις γεράσει,
τι θέλεις τώρα να μου πεις.
Σαν το παιχνίδι που δεν έχει μπαταρίες,
έτσι με έκανες και νιώθω, δυστυχώς.
|  |
Lyrics: Spyros Yiatras
Music: Alekos Hrysoveryis
First version: Tzeni Vanou
Like the toy that doesn’t have batteries,
That’s how you made me feel, unfortunately,
Your lies on my body (are) allergies,
The lens of my heart has seized you.
Liar, come on, look at yourself in the mirror
To see that in front of you it will break
And you will be cut by the pieces!
Liar, now I see you like the thief,
My eyes, you have aged them,
What do you want to tell me now?
Like a house that no one approaches,
And the loneliness and the rain buffets it,
Your passing through my life forces me
To say that you were a tragic love.
Liar, come on, look at yourself in the mirror
To see that in front of you it will break
And you will be cut by the pieces!
Liar, now I see you like the thief,
My eyes, you have aged them,
What do you want to tell me now?
Like the toy that doesn’t have batteries,
That’s how you made me feel, unfortunately.
| |
