 |
Στίχοι: Κοσμάς
Μουσική: Γιάννης Πλούταρχος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πλούταρχος
Δεν είσαι μες στα στήθεια μου φωτιά
τα χείλη μου να σφήξω σαν με κάψεις
δεν τρέχουνε τα μάτια σου βροχή
το δάκρυ να σκουπίσω, σαν θα κλάψεις
το δάκρυ να σκουπίσω, σαν θα κλάψεις.
Δε μένεις σε ένα τόπο μακρυνό
το γράμμα που θα στείλω να το λάβεις
συγχώρα με που μίλησα πολύ
και ακόμα δεν μπορείς να καταλάβεις
και ακόμα δεν μπορείς να καταλάβεις.
Γιατί είσαι όλα αυτά που δεν μπορώ να πω
και εσύ που δεν μπορείς να με πιστέψεις,
τι κρίμα που δεν ξέρεις πόσο Σ’ αγαπώ
και χάνουν πια το νόημα και οι λέξεις.
Γιατί είσαι όλα αυτά που δεν μπορώ να πω
και λόγια που να βρω για να σου γράψω,
τι κρίμα που δεν ξέρεις πόσο Σ’ αγαπώ
και φεύγω κάπου εδώ προτού να κλάψω.
Δεν είσαι μες στα σπλάχνα μου καημός,
να πω οτι μια μέρα θα περάσεις
δεν είσαι ιστορία μιας βραδιάς
να πώ θα ξεχαστώ και θα ξεχάσεις.
να πώ θα ξεχαστώ και θα ξεχάσεις.
Γιατί είσαι όλα αυτά που δεν μπορώ να πώ
και εσύ που δεν μπορείς να με πιστέψεις,
τι κρίμα που δεν ξέρεις πόσο Σ’ αγαπώ
και χάνουν πια το νόημα και οι λέξεις.
Γιατί είσαι όλα αυτά που δεν μπορώ να πώ
και λόγια που να βρω για να σου γράψω,
τι κρίμα που δεν ξέρεις πόσο Σ’ αγαπώ
και φεύγω κάπου εδώ προτού να κλάψω.
|  |
Tекст: Kosmas
Mузика: Yiannis Ploutarhos
Прва представа: Yiannis Ploutarhos
Nisi vatra u mojim grudima
Da bih stisnuo usne kada me pališ
Ne idu iz tvojih očiju kiše
Da skupim suze, kada budeš zaplakala
Da skupim suze, kada budeš zaplakala
Ne živiš u nekom dalekom mestu
Pismo koje ti budem poslao da dobiješ
Oprosti mi što sam mnogo pričao
A još uvek ne možeš da shvatiš
A još uvek ne možeš da shvatiš
Zato što si sve ono što ne mogu da kažem
A ti ne možeš da mi poveruješ
Šteta što ne znaš koliko te volim
I reči više gube smisao
Zato što si sve ono što ne mogu da kažem
I kako da nađem reči da ti napišem
Šteta što ne znaš koliko te volim
I idem negde odavde pre nego što zaplačem
Nisi bol u mojim organima
Pa da kažem da ćeš jednog dana proći
Nisi priča za jedno veče
Da kažem zaboraviću i zaboravićeš
Da kažem zaboraviću i zaboravićeš
Zato što si sve ono što ne mogu da kažem
A ti ne možeš da mi poveruješ
Šteta što ne znaš koliko te volim
I reči više gube smisao
Zato što si sve ono što ne mogu da kažem
I kako da nađem reči da ti napišem
Šteta što ne znaš koliko te volim
I idem negde odavde pre nego što zaplačem
| |
