 |
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Από την κορφή του Κιλιμάντζαρο σε κράζω
Τσε, ξεχασμένε στα βουνά της Βολιβίας.
Τα χρόνια όλα της φωτιάς ξαναμοιράζω,
γέψου μαζί μας το φιλί της ουτοπίας.
Τα εικοσάχρονα παιδιά που γεννηθήκαν
την ώρα που μπαινε ο Φιντέλ μεσ’ στην Αβάνα,
στο Ογκαντέν χιλιάδες τώρα πέφτουν
από τα Κουβανέζικα αεροπλάνα
Όμως μην κάθεσαι νεκρός μέσα στα χιόνια
κι έχεις στα μάτια σου μια μάσκα απορίας,
αν εσύ βιάστηκες ή άργησαν τα χρόνια,
έλα ξανά στο ραντεβού της Ιστορίας.
|  |
Lyrics: Fodas Ladis
Musica: Thanos Mikroutsikos
Prima esecuzione: Maria Dimitriadi
Dalla vetta del Kilimangiaro ti mando grida
"Che", dimenticato sui monti di Bolivia
Redistribuisco tutti gli anni incandescenti
Assapora con noi il bacio dell'utopia.
I ragazzi ventenni venuti al mondo
nell'ora in cui Fidel entrava nell'Avana
cadono adesso a mille nell'Ogaden
di Cuba dentro gli aeroplani .
Ma non rimanere morto nelle nevi
con sopra gli occhi una maschera di dubbio
Se tu forzasti i tempi o quelli furon lenti
ancora vieni all'appuntamento della Storia.
| |
