 |
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Μποφίλιου
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ’ το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα"
τώρα δε θα `χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα `ταν πάλι ψέμα.
Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ’ όποιον μου εξηγήσει
να `χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...
Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ...
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα `τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα `ταν σαν κι εμένα.
Αν σ’ αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ’ αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν’ ανέβεις.
Και σε λυπούνται που δεν το `χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.
Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ’ αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να `ναι σαν κι εμένα...
Τίποτα σημαντικό...
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....
|  |
Tекст: Yerasimos Efangelatos
Mузика: Themis Karamouratidis
Прва представа: Natasa Bofiliou
Bela moja srećo i beli moj živote
Zašto se noćima krijete u sivom?
Vidim u vašoj belini svoj odraz
I spoznajem to "posle" nakon "posle"
Da imam hrabrost da kažem "Dođi"
Sada ne bih imala vatru u krvi
Da ima boju, ludilo bi belo belo
Da ima telo, bilo bi opet laž
Gledaj te ruke koje se okreću po zidu
Kao da igraju uz moju tišinu
I ja, koja sam godinama tražila stih
Koji će objasniti moj tih život
Maskiraću tišinu sa rečju
I pokloniću je bilo kome ko mi objasni
Da ima moju budućnost, da odabere
Koju prošlost bi mi vratio nazad
Ništa bitno
Živim samo na belom...
Bela moja srećo i moj beli živote
Dobro govore moji obojeni prijatelji
Moj problem je moje preterivanje
I što kasni da mi pošalje odgovor
Da ima razlog hrabrost da se pojavi
Sada ne bi bilo vatre u krvi
Da ima boju bio bi beo strah
Da ima telo bio bi kao i ja
Ako te vole, da nauče da to kažu
A ako to ne kažu, da naučiš da to ukradeš
I ako želiš da vidiš da istinski gore
Treba visoko na vatru da se popneš
I žale te što to nisi osetio
A ti žališ što si to prvi saznao
I što niko nije saznao
Kako je tvoja ćutnja godinama bila prasak
Moje je pravo da se kladim malo
Moje je pravo da se povijem
I tamo gde govore da nikad nisam išla
Nisam uspela da to zaboravim
I ko god pita zašto uvek odlazim
Sa tim tonom belog u pogledu
Kažem mu neku frazu, kao da izvrdavam
Sa nadom da je kao i ja
Ništa bitno
Živim samo na belom...
Ništa bitno
Živim samo na belom...
Ništa bitno
Živim samo na belom...
| |
