 |
Στίχοι: Ελένη Περινού
Μουσική: Χρήστος Τσιαμούλης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης
Ξημέρωσε κι ακόμα εδώ η σκέψη μ’ έχει αρπάξει
ποια πίστη και ποιο όνειρο τη μέρα μου θα αδράξει
Κάνε καρδιά μου μια στροφή, και χόρεψε για μένα
όσα δικά σου νόμιζες, ήτανε πάντα ξένα
Απ’ το σκοτάδι στη φωτιά κι απ’ τη φωτιά στο δάκρυ
ο πόνος είναι μάτια μου του κουβαριού η άκρη
Κι αν το δικό μου όνειρο ποτέ μου δεν προφταίνω
κι απ’ του ουρανού τα σύννεφα στον Άδη κατεβαίνω
|  |
Text: Eleni Perinou
Musik: Hristos Tsiamoulis
Uraufführung: Manolis Lidakis
Es ist Tag geworden und noch bin ich in Gedanken versunken -
welcher Glaube und welcher Traum wird mich am Tage ergreifen?
Spiel verrückt, mein Herz, und tanze für mich
das, von dem du geglaubt hast, es war deines, war immer fremd
Aus der Dunkelheit zum Feuer und aus dem Feuer zur Träne
der Schmerz ist, mein Liebling, nur der Anfang der Verwirrung
Und wenn ich meinem eigenen Traum niemals näher komme,
steige ich von den Wolken des Himmels in den Hades hinab
| |
