 |
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Αναστασία Μουτσάτσου
Έπεφτε χιόνι σιωπηλό
κι ένα κορμάκι από πηλό
το σκέπαζε σεντόνι
κι από το όνειρο πριν βγω
άρχισα να σε νοσταλγώ
ξένη στη γη και μόνη.
Τι να ρωτήσω, τι σιωπή
εσύ το μέλλον μου `χεις πει
με φανερά σημάδια
μες στο φλυτζάνι των ματιών
με το παιχνίδι των χαρτιών
πως θα `ρθουν κρύα βράδια.
Του κόσμου αυτού το άπειρο
γραμμένο σ’ έναν πάπυρο
με του Θεού την πένα
κι εσύ μου το `πες καθαρά
σε μιαν αόρατη σειρά
τι γράφτηκε για μένα.
|  |
лирика: Ilias Katsoulis
lyrics
музыка: Padelis Thalassinos
Первое исполнение: Anastasia Moutsatsou
Падал снег безмолвный
и одно тельце из глины
покрывал простынёй,
и из мечты пока я не вышел
начал по тебе тосковать,
чужая на земле и одинокая.
Что мне спросить? Что за безмолвие
ты мне в будущем предсказала
с явными признаками:
в чашке глаз
с игрой в карты,
что придут холодные вечера.
Мира этого бесконечность
записана в одном папирусе
Бога пером
и ты мне это сказала прямо
по неведомой очереди,
что записано для меня.
| |
