 |
Στίχοι: Φοίβος
Μουσική: Φοίβος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλλα Καλλή
Άψυχο βράδυ,
βουτιά στο σκοτάδι
φώτα σβηστά με
τα μάτια ανοιχτά να
σε ψάχνω στ’ άδειο ταβάνι.
Μα φτάνει σου λέω μια νύχτα ακόμα δε βγαίνει,
με μια απορία στα μάτια ζωγραφισμένη.
Πες μου για πόσο ακόμη θα μένουμε μόνοι
κρυφή μου αγάπη, πληγή που ματώνει.
Για πόσο ακόμη να έρθεις θα ελπίζω
κλαδί που λυγίζει, γυαλί που ραγίζω.
Σκόρπιες εικόνες,
στο τζάμι σταγόνες
λίγο πριν βρέξει
κι ο νους τα `χει παίξειΙ
χαμένος σε γκρίζα ζωνη.
Αγάπης αγχόνη
θηλιά που αργά σε σκοτώνει,
με μια απορία ακόμ’ ένα βράδυ τελειώνει.
Πες μου για πόσο ακόμη θα μένουμε μόνοι
κρυφή μου αγάπη, πληγή που ματώνει.
Για πόσο ακόμη να έρθεις θα ελπίζω
κλαδί που λυγίζει, γυαλί που ραγίζω.
|  |
Letra: Foivos
Música: Foivos
Desempenho primeiro: Stella Kalli
Noite sem vida
nadar no escuro
com luzes apagadas
olhos abertos para
te busco no vazio
Mas eu te digo o suficiente por uma noite e ainda saindo,
com uma pergunta para os olhos pintados.
Diga-me quanto tempo vamos ficar sós
meu amor escondido, minha ferida que sangra
Quanto eu vou esperar chegar
galho que se dobra, vidro que quebro
Imagens dispersas,
o vidro cai
pouco antes de chover
e a mente de qualquer maneira joga
Perdido em uma área cinzenta.
forca amor
nó que mata lentamente,
com uma pergunta mesmo um dia termina.
Diga-me quanto tempo vamos ficar sós
meu amor escondido, minha ferida que sangra
Quanto eu vou esperar chegar
galho que se dobra, vidro que quebro.
| |
