 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Μ’ ένα μάτι μ’ ένα δόντι, με βαμμένα τα μαλλιά
σκαρφαλώσαν οι γερόντοι στης πατρίδας τα σκαλιά.
Καθώς παν για τα ογδόντα ίδιοι και παράλληλοι
το πολύ για καμιά τσόντα είναι πια κατάλληλοι.
Μα για να σωθεί η Ελλάδα στους καιρούς τους ύστατους
βρείτε κάπου έναν καιάδα και γκρεμοτσακίστε τους.
Μας φλομώσαν οι παππούδες με ψευτιές και φούμαρα
λες και είμαστε αλεπούδες που μασάνε κούμαρα.
Μα θα ’ρθούνε άλλα χρόνια μ’ όνειρα κι οράματα,
δίχως λόγους στα μπαλκόνια κι ανθιστά προγράμματα.
Μα για να σωθεί η Ελλάδα στους καιρούς τους ύστατους
βρείτε κάπου έναν καιάδα και γκρεμοτσακίστε τους
βρείτε κάπου έναν καιάδα και γκρεμοτσακίστε τους.
|  |
Lyrics: Nikos Ykatsos
Music: Stavros Xarhakos
First version: Yioryos Dalaras
With one eye with one tooth, with dyed hair,
the old things shuffle [up and down] the stairs of the Country.
As soon as they pass eighty [years], identical and parallel,
for some commercial at most they are still suitable.
But for Ellas to be saved at the last [possible] times
find somewhere a Kaïada * and let them drop off the cliff
They smother us, the granddaddies, with lies and smokescreens,
suppose we are [like] foxes smelling arbutus *.
Someday other times will arrive with dreams and visions
without speeches on balconies and blooming programmes.
But for Ellas to be saved at the last [possible] times
find somewhere a Kaïada and let them drop off the cliff.
Find somewhere a Kaïada and let them drop off the cliff.
| |
