 |
Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης
Μουσική: Γιώργος Μουκίδης & Γιάννης Μουκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Καρράς
Τι να σκεφτώ και τι να πιστέψω, κάθε φορά με βγάζεις απ’ έξω,
ψάχνω κι εγώ στα μάτια σου μέσα μιαν άκρη να βρω.
Πότε μιλάς και πότε σωπαίνεις κι όταν πονάς τηλέφωνο παίρνεις,
μ’ έχεις μπερδέψει πολύ και άλλο πια δεν μπορώ.
Εσύ δεν είσαι αγάπη, είσαι επείγον περιστατικό
και άδικα παλεύω μ’ ένα μπουκάλι να σωθώ.
Αδύνατον για σένα να καταλάβεις πόσο σ’ αγαπώ,
λυπάμαι που δεν έχεις ούτε καρδιά ούτε μυαλό.
Πότε γελάς και πότε φοβάσαι, τον εαυτό σου ποτέ δεν λυπάσαι
και μια ζωή αιχμάλωτη θα `σαι στον εγωισμό.
Έτσι που πας κι έτσι που είσαι δεν ωφελεί να προσποιείσαι,
σ’ ένα ταξίδι θα βγεις χωρίς γυρισμό.
Εσύ δεν είσαι αγάπη, είσαι επείγον περιστατικό
και άδικα παλεύω μ’ ένα μπουκάλι να σωθώ.
Αδύνατον για σένα να καταλάβεις πόσο σ’ αγαπώ
λυπάμαι που δεν έχεις ούτε καρδιά ούτε μυαλό.
|  |
Tекст: Yioryos Moukidis
Mузика: Yioryos Moukidis & Yiannis Moukidis
Прва представа: Vasilis Karras
Šta da mislim i u šta da verujem, svaki put me izbacuješ
Tražim i ja u tvojim očima izlaz da nađem
Nekad pričaš, nekad ćutiš, i kada patiš, uzimaš telefon
Zbunila si me mnogo i ne mogu više
Ti nisi ljubav, ti si hitan slučaj
I uzalud se borim sa jednom flašom da se spasim
Nemoguće je za tebe da shvatiš koliko te volim
Žao mi je što nemaš ni srce ni pamet
Nekad se smeješ, nekad se plašiš, sebe nikad ne žališ
I čitavom života ćeš biti talac egoizma
Tako kako si krenula i takva kakva si, nemaš koristi od pretvaranja
Doći ćeš na jedan put bez povratka
Ti nisi ljubav, ti si hitan slučaj
I uzalud se borim sa jednom flašom da se spasim
Nemoguće je za tebe da shvatiš koliko te volim
Žao mi je što nemaš ni srce ni pamet
| |
