 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Τούτος ο τόπος είν’ ένας μύθος
από χρώμα και φως ένας μύθος κρυφός
με τον κόσμο του ήλιου δεμένος.
Καθ’ αυγή ξεκινά ν’ ανταμώσει ξανά
το δικό του αθάνατο γένος.
Τούτος ο τόπος είν’ ένας κήπος
με κλαμένα παιδιά στη γαλάζια ποδιά
κάποιας μάνας για πάντα χαμένης
που συντρόφοι ορφανοί καρτερούν να φανεί
στο κατώφλι μιας πόρτας κλεισμένης.
Τούτος ο τόπος είν’ ένας βράχος
σαν σπαθί κοφτερός που σοφός ο καιρός
θα τον κάνει τραγούδι μια μέρα
και θα `ρθουν εποχές που οι φτωχές μας ψυχές
το σκοπό του θ’ ακούν στον αγέρα.
|  |
Lyrics: Nikos Ykatsos
Music: Stavros Xarhakos
First version: Yioryos Dalaras
That place, there, it is a myth
[made] from colour and light, a hidden myth
bound with the world of the sun.
Every dawn it rose to meet again
its own deathless kindred.
That place, there, it is a garden
with children, in tears, in the blue apron
of some mother forever lost
whom the orphan company are waiting for, to appear
on the threshold of a locked door.
That place, there, it's a cliff
like a sharp sword which wise time
will turn into a song one day
and the times will return when our miserable souls
will hear its melody on the wind.
| |
