 |
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά
Σκέφτομαι έναν χαρτοπαίκτη να μου λέει
παίξε λίγο ακόμα, παίξε, τι έχεις να χάσεις;
Του λέω ωραία η ασπίδα αλλά σου κλείνει όλη τη θέα
από την πόρτα πως θα περάσεις;
Σκέφτομαι τις πόλεις που μου λέγαν
μείνε λίγο ακόμα μείνε, που θες να φτάσεις;
Κι απαντούσα έχω ήδη φύγει από καιρό
συγχώρεσε με, μη με ξεχάσεις.
Ύστερα σκέφτομαι το δρόμο
ίσως να σε ξαναδώ άλλη μέρα...
σκέφτομαι το δρόμο...
Σκέφτομαι ότι η χώρα που γυρνάω τόσα χρόνια
δεν υπάρχει σε κανένα χάρτη.
Ποιος είναι ο Κάιν, πώς κυλάει το νερό
πού είν’ η Μαρία, ποια είναι η Αστάρτη;
Χτυπάει το κουδούνι, ένα στιλέτο, ένα τακούνι,
λέει "με λένε" της λέω "δε με νοιάζει".
Μου λέει "μπλα μπλα μπλα", ή αν θέλω "μπλα μπλα μπλα"
της λέω "δε με πειράζει".
Ύστερα σκέφτομαι το δρόμο
ίσως να σε ξαναδώ άλλη μέρα...
σκέφτομαι το δρόμο...
Σκέφτομαι ότι η χώρα που γυρνάω τόσα χρόνια
δεν υπάρχει σε κανένα χάρτη.
Ποιος είναι ο Εξορκιστής, η ρόδα της ζωής
το τρένο τι ώρα θα `ρθει;
Αυτοί που σπρώχνουν τις ψυχές μας στην πορνεία μία, μία
τις δικές τους θα τρυπήσει μαύρο βέλος
γιατί ο δρόμος είναι αλήθεια χίλια κι ένα παραμύθια,
είναι το σπίτι μας, δεν έχει τέλος,
δεν έχει τέλος...
|  |
Lyrics: Pavlos Pavlidis
Music: Xylina Spathia
First version: Xylina Spathia
I'm thinking of a card player telling me
play for a bit longer, play, what do you have to lose?
I tell him, the shield is nice but it blocks all the view
how will you get through the door?
I'm thinking of the cities that used to tell me
stay for a bit longer, stay, where do you want to go?
And I'd answer I've been gone already for a while now
forgive me, don't forget me.
Then I think of the road
maybe I'll see you again, on another day...
I'm thinking of the road...
I'm thinking that the land I've been roaming all these years
doesn't exist on any map.
Who is Cain, how does water flow
where is Mary, who is Astarte?
The doorbell rings, a stiletto, a heel,
she says "my name is" I tell her "I don't care".
She says "blah blah blah", or if I want "blah blah blah"
I tell her "I don't mind".
Then I think of the road
maybe I'll see you again, on another day...
I'm thinking of the road...
I'm thinking that the land I've been roaming all these years
doesn't exist on any map.
Who is the Exorcist, the wheel of life
what time is the train coming?
Those who push our souls to prostitution one by one
a black arrow will pierce theirs
because the road is truth a thousand and one tales
it's our house, it has no end,
it has no end...
| |
