 |
Στίχοι: Τάκης Μουσαφίρης
Μουσική: Τάκης Μουσαφίρης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Όταν ο ήλιος ξεψυχάει
και ο εσπερινός χτυπάει
τι είναι εκείνο που με τρώει λίγο λίγο
κι όλο σκέφτομαι κι όλο σκέφτομαι
κι όλο θέλω να φύγω
Δειλινά σαν τα μαχαίρια
δειλινά που σε πεθαίνουν
μοναχά τα δυο σου χέρια
μ’ ανασταίνουν
Δειλινά σαν τα μαχαίρια
δειλινά που σε πεθαίνουν
μοναχά τα δυο σου χέρια
μ’ ανασταίνουν
Όταν ο ήλιος χαμηλώνει
και η σκιά μου μεγαλώνει
τι είν’ εκείνο που με σβήνει λίγο λίγο
κι όλο σκέφτομαι, κι όλο σκέφτομαι
κι όλο θέλω να φύγω
Δειλινά σαν τα μαχαίρια
δειλινά που σε πεθαίνουν
μοναχά τα δυο σου χέρια
μ’ ανασταίνουν
Δειλινά σαν τα μαχαίρια
δειλινά που σε πεθαίνουν
μοναχά τα δυο σου χέρια
μ’ ανασταίνουν
|  |
Text: Takis Mousafiris
Musik: Takis Mousafiris
Uraufführung: Dimitris Mitropanos
Wenn die Sonne dahingeht
und zum Abendgottesdienst geläutet wird
was ist es, das mich ganz langsam verschlingt ?
Und ich denke und denke und denke
und ich will ganz weg
Abende wie Messer
Abende, die dich töten
einzig deine beiden Hände
beleben mich wieder
Abende wie Messer
Abende, die dich töten
einzig deine beiden Hände
beleben mich wieder
Wenn die Sonne herabsinkt
und mein Schatten länger wird
was ist es, das mich ganz langsam auslöscht ?
Und ich denke und denke und denke
und ich will ganz weg
Abende wie Messer
Abende, die dich töten
einzig deine beiden Hände
beleben mich wieder
Abende wie Messer
Abende, die dich töten
einzig deine beiden Hände
beleben mich wieder
| |
