 |
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός
Ένας μικρός Σεπτέμβρης βάζει τα κλάμματα
που στο σχολειό τον πάνε να μάθει γράμματα
θέλει να παίξει ακόμα με τ’ άστρα τ’ ουρανού
πριν έρθουν πρωτοβρόχια και συννεφιές στο νου
πρωτάκι, σχολιαρούδι, του κλέβουν το τραγούδι,
του κλέβουν το τραγούδι...
Ένας γλυκός Σεπτέμβρης στάζει το μέλι του
σωστό παληκαράκι τρυγάει τ’ αμπέλι του
στα Σπάτα λινοβάτης, στο Κορωπί γαμπρός
να τρέμουν τα κορίτσια στα βλέφαρά του μπρος
φυσάει ο απηλιώτης, ο ζέφυρος της νιότης
φυσάει ο απηλιώτης...
Ένας παλιός Σεπτέμβρης φίλος αχώριστος
καθώς περνούν τα χρόνια γίνεται αγνώριστος
το κόκκινο ραγίζει στα μήλα της Ροδιάς
κίτρινα πέφτουν φύλλα στον κήπο της καρδιάς
Η νύχτα μεγαλώνει, δίχτυα στο φως απλώνει,
η νύχτα μεγαλώνει...
|  |
Text: Ilias Katsoulis
Musik: Padelis Thalassinos
Uraufführung: Padelis Thalassinos
Ein junger September fängt an zu weinen,
dem sie in der Schule gerade etwas beibringen wollen,
er will noch mit den Sternen des Himmels spielen,
bevor die ersten Herbstregen kommen und sich Wolken aufs Gemüt legen,
stehlen sie dem kleinen Erstklässler das Lied,
sie stehlen ihm das Lied...
Ein süßer September tropft seinen Honig ab,
ein richtiger kleiner Held hält Weinlese in seinem Weinberg,
in Spáta Flachshändler, in Koropí Bräutigam,
die Mädchen sollen zittern vor seinem Wimpernaufschlag,
es weht der anatolische Wind, der Zephir des Südens,
es weht der anatolische Wind...
Ein alter September, unzertrennlicher Freund,
als die Jahre dahingehen, ist er nicht wiederzuerkennen,
das Rot zerspringt in den Granatäpfeln,
gelbe Blätter fallen im Garten des Herzens.
Die Nacht schreitet voran, hängt die Netze ins Licht,
die Nacht schreitet voran...
| |
