 |
Στίχοι: Γιάννης Χατζηγεωργίου
Μουσική: Γιώργος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Παπαδόπουλος
Τα δάχτυλα γλιστράνε στις χειρολαβές,
εδώ κανονικά θα έκανε στάση.
Τα χέρια μου ιδρωμένα δεν πολεμούν το χτες
σου δίνονται εν λευκώ και όπου φτάσει…
Γυρνώ απ’ την άλλη το κεφάλι
να μη με δουν που κλαίω
οι άλλοι οι επιβάτες μη με λυπηθούν.
Πάτησε γκάζι οδηγέ, προχώρα καταρρέω,
πάλι στο σπίτι της μπροστά δε θέλω να με δουν,
πάλι στο σπίτι της μπροστά δε θέλω να με δουν.
Το δρομολόγιο ίδιο, ίδια η φωνή
αγάπη μου, εγώ περνώ μαρτύριο.
Οι φόβοι μου καθρέφτες μου σκίζουν τη ζωή
αυτής που της ακύρωσες το εισιτήριο.
Γυρνώ απ’ την άλλη το κεφάλι
να μη με δουν που κλαίω
οι άλλοι οι επιβάτες μη με λυπηθούν.
Πάτησε γκάζι οδηγέ, προχώρα καταρρέω,
πάλι στο σπίτι της μπροστά δε θέλω να με δουν,
πάλι στο σπίτι της μπροστά δε θέλω να με δουν.
|  |
Tекст: Yiannis Hatziyioryiou
Mузика: Yioryos Papadopoulos
Прва представа: Yioryos Papadopoulos
Prsti klize niz držače
Ovde bi se ibično zaustavio
Moje znojave ruke ne ratuju sa prošlošću
Daju ti sve blanko, pa šta bude, nek' bude
Okrećem glavu na drugu stranu
Da me ne vide kako plačem
Da me drugi putnici ne žale
Nagazi na gas, vozaču, nastavi dalje, tonem
Opet pred njenom kućom ne želim da me vide
Opet pred njenom kućom ne želim da me vide
Ista ulica, isti glas
Ljubavi, ja prolazim kroz pakao
Moji strahovi su moje ogledalo, cepaju mi život
Ovaj čiju si kartu poništila
Okrećem glavu na drugu stranu
Da me ne vide kako plačem
Da me drugi putnici ne žale
Nagazi na gas, vozaču, nastavi dalje, tonem
Opet pred njenom kućom ne želim da me vide
Opet pred njenom kućom ne želim da me vide
| |
