 |
Στίχοι: Σπύρος Γιατράς
Μουσική: Αλέκος Χρυσοβέργης
Πρώτη εκτέλεση: Τζένη Βάνου
Σαν το παιχνίδι που δεν έχει μπαταρίες,
έτσι με έκανες και νιώθω, δυστυχώς,
τα ψέματά σου στο κορμί μου αλλεργίες,
σ’ έχει συλλάβει της καρδιάς μου ο φακός.
Ψεύτη, άντε κοιτάξου στον καθρέφτη
να δεις, μπροστά σου πως θα σπάσει
κι απ’ τα κομμάτια θα κοπείς,
ψεύτη, τώρα σε βλέπω σαν τον κλέφτη,
τα μάτια μου τα έχεις γεράσει,
τι θέλεις τώρα να μου πεις.
Σαν ένα σπίτι που κανείς δεν πλησιάζει,
και το χτυπάει η μοναξιά και η βροχή,
το πέρασμά σου απ’ τη ζωή μου μ’ αναγκάζει
να πω πως ήσουνα μια αγάπη τραγική.
Ψεύτη, άντε κοιτάξου στον καθρέφτη
να δεις, μπροστά σου πως θα σπάσει
κι απ’ τα κομμάτια θα κοπείς,
ψεύτη, τώρα σε βλέπω σαν τον κλέφτη,
τα μάτια μου τα έχεις γεράσει,
τι θέλεις τώρα να μου πεις.
Σαν το παιχνίδι που δεν έχει μπαταρίες,
έτσι με έκανες και νιώθω, δυστυχώς.
|  |
Versuri: Spyros Yiatras
Muzică: Alekos Hrysoveryis
Prima de performanţă: Tzeni Vanou
Ca jucăria care nu are baterii,
Aşa m-ai făcut să mă simt, din nefericire.
Minciunile tale (sunt ca) alergiile pe trupul meu,
Camera foto a inimii mele te-a surprins.
Mincinosule, hai uită-te în oglindă
Să vezi că se va sparge în faţa ta
Şi te vei tăia în cioburile ei.
Mincinosule, acum te văd ca pe un hoț,
Mi-ai îmbătrânit ochii.
Ce vrei să-mi spui acum?
Ca o casă de care nimeni nu se apropie
Şi o bate singurătatea şi ploaia,
Trecerea ta prin viaţa mea mă obligă
Să spun că ai fost o iubire tragică.
Mincinosule, hai uită-te în oglindă
Să vezi că se va sparge în faţa ta
Şi te vei tăia în cioburile ei.
Mincinosule, acum te văd ca pe un hoț,
Mi-ai îmbătrânit ochii.
Ce vrei să-mi spui acum?
Ca jucăria care nu are baterii,
Aşa m-ai făcut să mă simt, din nefericire.
| |
