 |
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Άνοιξα πάλι το παράθυρό μου
μήπως και τύχει να με θυμηθείς,
μα όπως σβήνουνε οι φωνές του δρόμου
σβήνουν κι οι ελπίδες μου να ξαναρθείς.
Απελπισία να σ’ αγαπάω χωρίς ελπίδα
απελπισία τα βήματά σου να καρτερώ,
είμαι δεμένη στο παρελθόν μας με αλυσίδα
κι απελπισμένη, κι απελπισμένη θα σ’ αγαπώ.
Έρχεσαι πάλι μες στην κάμαρά μου
σαν ένας ίσκιος κι όλο με κοιτάς,
κι όλα θαμπώνουνε απ’ τα δάκρυά μου,
ας ήταν ν’ άκουγα πως μ’ αγαπάς.
Απελπισία να σ’ αγαπάω χωρίς ελπίδα
απελπισία τα βήματά σου να καρτερώ,
είμαι δεμένη στο παρελθόν μας με αλυσίδα
κι απελπισμένη, κι απελπισμένη θα σ’ αγαπώ.
|  |
Versuri: Pythayoras
Muzică: Yioryos Katsaros
Prima de performanţă: Viky Mosholiou
Am deschis din nou fereastra
În speranţa că se va întâmpla să-ţi aminteşti de mine
Dar aşa cum se sting vocile de pe stradă
Se sting şi speranţele mele că vei veni din nou.
Disperare să te iubesc fără speranţă
Disperare să aştept paşii tăi
Sunt legată de trecutul nostru cu un lanţ
Şi disperată, şi disperată te voi iubi.
Vii din nou în camera mea
Ca o umbră şi mă tot priveşti
Şi toate se înceţoşează de la lacrimile mele,
De-ar fi să aud că mă iubeşti!
Disperare să te iubesc fără speranţă
Disperare să aştept paşii tăi
Sunt legată de trecutul nostru cu un lanţ
Şi disperată, şi disperată te voi iubi.
| |
