 |
Στίχοι: Όλγα Βλαχοπούλου
Μουσική: Τρύφων Κουτσουρέλης
Πρώτη εκτέλεση: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Λες κάποιες φορές σε ξεγελάει αυτό που ζεις και νιώθεις
Λες πως οι σιωπές είναι πληγές κι αργεί να ξημερώσει
Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι
Είναι που πάντα η αγάπη αργεί
Που όταν φτάνει δεν είσαι εκεί
σαν το λάθος που θέλεις να ξανακάνεις
Είναι τα λόγια που θέλεις να πεις
μα φοβάσαι πως είναι νωρίς
και λυπάσαι πως πάλι το χρόνο χάνεις
Λες πως όταν κλαις μικραίνει η γη, μικραίνει ο κόσμος όλος
Λες πως δε χωράς σ’ ό,τι αγαπάς κι ο πόνος σε θυμώνει
Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι
|  |
Tекст: Olya Vlahopoulou
Mузика: Tryfon Koutsourelis
Прва представа: Eleonora Zouyaneli
Govoriš da te poneki put prevari ovo što živiš i osećaš
Govoriš da je ćutnja rana i kasno svane
Ali, naći ćeš ponovo znak u tami
Stvar je u tome da ljubav uvek kasni
Što kada stigne, nisi tu
Kao greška koju želiš da napraviš opet
Ima reči koje želiš da kažeš
Ali plašiš se da je rano
I žališ što opet gubiš vreme
Govoriš da kada plačeš, smanjuje se zemlja, smanjuje se ceo svet
Govoriš da ti ne pristaje ono što voliš, a bol te ljuti
Ali, naći ćeš ponovo znak u tami
| |
