 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Βασίλης Γαβριηλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Δεν έχει χρόνο για να σκέφτομαι εσένα
Δεν έχει πόνο να πονώ για σένα πια
Φως μου εδώ κάτω δεν υπάρχει μοναξιά, ούτε παρέα
Και όταν ψάχνω που είναι ο ήλιος να κοιτάξω
Κι όταν ρωτάω αν θα ρίξει μια βροχή
Τότε θυμάμαι πως με σκότωσες εσύ και δεν υπάρχω
Αν μπορούσα να ζήσω για δεύτερη φορά
Πάλι θα `τρεχα πίσω στα μάτια σου μπροστά
Να σε ξαναγαπήσω για δεύτερη φορά
Κι ας πέθαινα ξανά
Αν μπορούσα να ζήσω για δεύτερη φορά
Θα ερχόμουνα ν’ αφήσω μπροστά σου την καρδιά
Αν μπορούσα να αρχίσω για δεύτερη φορά
Θα διάλεγα ξανά, ξανά εσένα
Κι ούτε υπάρχω σαν μια σκέψη στο μυαλό σου
Σαν ένας κάποιος που ήταν κάπου ζωντανός
Λιώνω σαν χιόνι που με ρίχνει ο ουρανός στο πρόσωπό σου
|  |
Versuri: Nikos Moraitis
Muzică: Vasilis Yavriilidis
Prima de performanţă: Eleonora Zouyaneli
Nu există timp ca să mă gândesc la tine,
Nu există durere să mai sufăr pentru tine,
Lumina mea, aici jos nu există singurătate, nici companie.
Și când caut să privesc unde este soarele,
Și când întreb dacă va da vreo ploaie,
Atunci îmi amintesc că tu m-ai ucis și nu exist.
Dacă aș putea trăi pentru a doua oară
Din nou aș fugi înapoi, în fața ochilor tăi
Să te iubesc din nou pentru a doua oară
Chiar dacă aș muri din nou.
Dacă aș putea trăi pentru a doua oară
Aș veni să-mi las inima în fața ta
Dacă aș putea începe pentru a doua oară
Aș alege din nou, din nou pe tine.
Și nu exist nici ca un gând în mintea ta,
Ca cineva care a fost cândva viu
Mă topesc ca zăpada pe care cerul o aruncă pe chipul tău.
| |
