 |
Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Φταίω,
που άσπρη μέρα δε μου ξημερώνει,
αυτό που με γλιτώνει, με σταυρώνει,
κανόνας της δικής μου της ζωής.
Φταίω,
στο "λίγο" το παράθυρο ανοίγω
γι’ αυτό και κάποια νύχτα καταλήγω
στη μέση ολικής καταστροφής.
Όσα εγώ κατέκρινα... τα αντιγράφω
Δε μου φταίς αγάπη μου... με μένα τα `χω...
Τα `χω με μένα,
με μένα τα `χω, όχι πια με σένα
που δίπλα μου περνάνε τόσα τρένα
και πάλι μένω δεν αποχωρώ.
Τα `χω με μένα,
που πάντα σ’ αγαπώ απελπισμένα,
που δε σε ρίχνω μες στα διαγραμμένα
και μ’ άγρυπνο φιλί σε συγχωρώ.
Φταίω,
που έρωτες επίγειους ζητάω,
ενώ σ’ αλλη συχνότητα πετάω
και πρέπει κάτι άλλο ν’ αγαπώ.
Φταίω,
σε διάλεξα για να με εξοντώσεις,
κι αν είναι του χεριού σου να με σώσεις
γιατί δεν κάνεις κάτι να το δω.
|  |
Tекст: Eleni Yiannatsoulia
Mузика: Yioryos Sabanis
Прва представа: Peyky Zina
Kriva sam
Što mi beli dan ne sviće
Ono što me hrani me uništava
To je pravilo mog života
Kriva sam
Malo odškrinem prozor
I zbog toga svake noći završim
U sred potpune katastrofe
Sve ono što sam osuđivala... prepisujem
Nisi mi ti kriv, ljubavi... na sebe sam besna
Na sebe sam besna
Na sebe, ne na tebe više
Što pored mene prolaze toliki vozovi
A opet ostajem, ne povlačim se
Na sebe sam besna,
Što te uvek očajnički volim
Što te ne precrtam
I opraštam ti uz oprezni poljubac
Kriva sam
Jer tražim prizemljene ljubavi
Dok letim u drugoj frekvenciji
I moram nešto drugo da volim
Kriva sam
Odabrala sam te da me uništiš
I ako je do tebe da me spasiš
Zašto ne uradiš nesto, da to vidim?
| |
