 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Ο προβολέας ανοιχτός
να ρίχνει πάντα φως
σε σένα ρίχνει φως
και ας έχεις φύγει
το έργο παίζει απ’ την αρχή
την πρώτη μας στιγμή
ολόκληρη ζωή κι ας ήταν λίγη.
Πώς, να σε ξεχάσω πώς;
Αν όλα είναι ουρανός
εσύ ήσουν πάντα η δύση...
Σου χρωστάω ακόμα ένα κλάμα
δεν τελειώνει έτσι το πράγμα
αν δεν είσαι εδώ πώς θα’ ρθει η χαρά;..
Σου χρωστάω ακόμα ένα δάκρυ
έτσι είναι πάντα η αγάπη
αν δεν είσαι εσύ ποια ζωή μετά;..
Θα ανοίξει πάλι η βραδιά
σαν να `ναι σινεμά
το έργο η καρδιά
κι απόψε το `χει
το πρώτο απρόβλεπτο φιλί
το ναι που σου `χα πει
το πρώτο μας γιατί
και ένα άδειο όχι...
Τι, τι να ξεχάσω, τι;
Αν όλα είναι αριθμοί
εσύ ήσουν πάντα το ένα...
Σου χρωστάω ακόμα ένα κλάμα
δεν τελειώνει έτσι το πράγμα
αν δεν είσαι εδώ πως θα’ ρθει η χαρά;..
Σου χρωστάω ακόμα ένα δάκρυ
έτσι είναι πάντα η αγάπη
αν δεν είσαι εσύ ποια ζωή μετά;..
|  |
Tекст: Nikos Moraitis
Mузика: Yioryos Sabanis
Прва представа: Peyky Zina
Upaljen reflektor
stalno baca svetlo
na tebe
iako te nema tu
film prikazuje iz početka
od prvog našeg momenta
celokupan zajednički život, iako je kratko trajao
Kako... da te zaboravim kako?
ako je sve nebo
ti si uvek bio zalazak sunca..
Dugujem ti još jednu suzu
ne može ovo tako da se završi
kako sreća do dođe, ako ti nisi tu
dugujem ti još jednu suzu
takva je ljubav uvek
ako nema tebe, koji život posle tebe..
Noć će da počne
kao u bioskopu
filmom iz srca
i večeras je na velikom platnu
prvi neočekivani poljubac
"da" koje sam ti rekla
naše prvo "zašto"
i jedno prazno "ne"
Šta, šta da zaboravim
ako su sve brojevi
ti si uvek bio broj jedan..
Dugujem ti još jednu suzu
ne može ovo tako da se završi
kako sreća do dođe, ako ti nisi tu
dugujem ti još jednu suzu
takva je ljubav uvek
ako nema tebe, koji život posle tebe..?
| |
