 |
Στίχοι: Γιάννης Μαρκόπουλος
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Ήταν όλα μαύρα σε λευκό βουνό
Περπατούσα ώρες μέχρι να σε δω
Ήσουνα κρυμμένος πίσω από το δένδρο
Σαν τον Οδυσσέα σε έρημο νησί
Μού’δωσες το γράμμα δυο φωτογραφίες
Δακρυσμένο γέλιο και στερνό φιλί
Το φεγγάρι απόψε χάθηκε νωρίς
Να ξεφύγεις πάλι τώρα δεν μπορείς
Μου’πες λίγα λόγια για την κοινωνία
Και να τραγουδάω για τη λευτεριά
Κι όπως μου μιλούσες έσβηνες στη νύχτα
Και σε είδα μέρα στα ψηλά βουνά
Μοιάζεις άσπρος ίσκιος μες στη σκοτεινιά
Άνθος από κρίνο μες στη λησμονιά
Σαν θα μεγαλώσω θα συναντηθούμε
Για να πούμε πάλι λόγια σοβαρά
Θα’μαι μια γυναίκα μέσα απ’ τους αγώνες
Και απ’ τη δύναμή σου θα λάμπω από χαρά
|  |
Lyrics: Yiannis Markopoulos
Musica: Yiannis Markopoulos
Prima esecuzione: Maria Dimitriadi
Tutto era nero sul biancore del monte
Ore e ore camminavo per vederti
Ti nascondevi dietro un albero
Come Ulisse su un'isola deserta
Mi desti la lettera due fotografie
Un sorriso lacrimoso e un ultimo bacio
La luna è sparita presto questa sera
Ora non puoi sfuggire un'altra volta
Mi dicesti poche parole sulla società
e di cantare per la libertà.
E mentre mi parlavi sparivi nella notte
Poi di giorno ti scorsi sugli alti monti
Parevi un'ombra chiara dentro il buio
Un fiore di giglio nell'oblio
Quando sarò grande ci incontreremo
Per ridirci parole rispettose
Sarò una donna formata dalla lotta
E grazie alla tua forza brillerò di gioia
| |
