 |
Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Πάνος Καπίρης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Τα μεγάλα λάθη σου τα `βλεπα σωστά
και ανυπολόγιστη έπαθα ζημιά
Σ’ αγαπώ κι αρρώστησα και το ξέρω πια
με μαχαίρι κόψιμο θέλουν τα δεσμά.
Ώρα να πηγαίνω,
δεν έχω θέση πια εδώ.
Καταλαβαίνω...
να γίνει κάτι μαγικό
δεν περιμένω
Με εξοντώνεις με έναν θάνατο αργό.
Ώρα να πηγαίνω
για σένα δεν ανησυχώ.
Καταλαβαίνω...
της μοναξιάς μου το κενό
το προλαβαίνω
κι εκεί πεθαίνω,
μα θα ξαναγεννηθώ.
Τα μεγάλα ψέματα κάποια Κυριακή
αναμμένα σίδερα πάνω στο κορμί
κι έχω τα σημάδια σου για να θυμηθώ
πως δε μένω δίπλα σου ούτε ένα λεπτό.
|  |
лирика: Eleni Yiannatsoulia
lyrics
музыка: Panos Kapiris
Первое исполнение: Nikos Oikonomopoulos
Твои большие ошибки я видел правильными
и неисчислимый вред я претерпел.
Я тебя люблю и заболел и это знаю уже:
ножом разрезаны хотят быть путы.
Мне пора идти,
у меня больше нет места здесь.
Понимаю...
чтобы произошло что-то волшебное,
не жду.
Ты меня уничтожаешь смертью медленной.
Мне пора идти,
о тебе не беспокоюсь.
Понимаю...
моего одиночества пустоту
настигаю
и там умираю,
но я рожусь заново.
Большая ложь каким-то воскресеньем -
раскалённое железо на теле
и у меня шрамы твои, чтобы я вспомнил,
что не остаюсь рядом с тобой ни одной минуты.
| |
