 |
Στίχοι: Νίκος Βουρλιώτης & Στέλιος Ρόκκος
Μουσική: Στέλιος Ρόκκος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Ρόκκος & Goin' Through
Σ.Ρ.
Μου το `χε πει η μάνα μου πριν φύγω απ’ το χωριό
να μη μπλέξω με παρέες και καταστραφώ,
να μη μπλέξω μ’ αδερφές και με ναρκωτικά,
άσε μας μάνα, άσε μας, τα ξέρω όλα αυτά.
Μου το `χε πει ο γέρος μου να βγάλω το χαλκά
από τ’ αυτί τ’ αριστερό, αυτό δεν είν’ μαγκιά,
το ξέρω πως σκιαζότανε μπας κι ήμουνα "κρυφή",
ωχ!, τι θα πούνε στο χωριό, ντροπή, ντροπή, ντροπή.
Μα εγώ έχω αλήτισσα ψυχή, μανούλα μου,
έχω αλήτισσα ψυχή,
κι όλο πετάει σαν το πουλί, καρδούλα μου,
ό, τι κι αν λες δεν ωφελεί.
G.T
Με δυο φράγκα μες στην τσέπη, μια βαλίτσα με δυο ρούχα
κι ένα γράμμα για αντίο σ’ όλες τις αγάπες που `χα,
μεγάλες μου αγάπες, πάντα υπάρχει πιο μεγάλη,
σαν την Αθήνα, μάνα, δεν υπάρχει καμιά άλλη.
Τ’ αυτιά μου σφραγισμένα αρνητικά, με βουλοκέρι,
κι η γροθιά μου έτοιμη να πέσει πάνω στο μαχαίρι,
μάνα, μη φοβάσαι, δε μασάω με κανένα,
τα όνειρά μου, μάνα, είναι Σαββατογεννημένα.
Μέσα, μέσα στο μυαλό μου,
κάνω σχέδια σαν κι εσένα μοναχά για το καλό μου,
θα γράφω τ’ όνομά μου μοναχά με κεφαλαία
και θα συχνάζω κάτω απ’ το φως του προβολέα.
Γι’ αυτό σου λέω, μάνα μη φοβάσαι, δε χαλάω,
με μια παλιοκιθάρα, δυο τραγούδια τραγουδάω,
κι αν βρεις κα’ να μαλάκα και σου πει κάτι κακό,
μάνα, κλείσε τ’ αυτιά σου και ν’ ακούς τι λέω εγώ.
Σ.Ρ.
Μα εγώ έχω αλήτισσα ψυχή, μανούλα μου,
έχω αλήτισσα ψυχή,
κι όλο πετάει σαν το πουλί, καρδούλα μου,
ό, τι κι αν λες δεν ωφελεί.
Μα εγώ έχω αλήτισσα ψυχή....
Μα εγώ έχω αλήτισσα ψυχή, μανούλα μου,
έχω αλήτισσα ψυχή,
κι όλο πετάει σαν το πουλί, καρδούλα μου,
ό, τι κι αν λες δεν ωφελεί.
|  |
Tекст: Nikos Vourliotis & Stelios Rokkos
Mузика: Stelios Rokkos
Прва представа: Stelios Rokkos & Goin' Through
С.Р.
Рекла ми је мајка пре него што сам отишао из села
да се не уплићем с лошим друштвом и упропастим се.
Да се не петљам са „топлом браћом“ и дрогом.
Пусти ме, мама, пусти, знам ја све то.
Рекао ми је мој стари да извучем алку
из левог уха, да се не правим мангуп.
Знам да се прибојавао да нисам случајно „сека-перса“.
Ох!, шта ће рећи село, брука, брука, брука.
Ма моја је душа скитница, мама,
душа ми је скитница,
и стално лети као птичица, срце,
шта год ми рекла, не вреди.
G.T
Имам две банке у џепу, кофер с нешто одеће
и писмо којим кажем „збогом“ свим старим љубавима.
Моје велике љубави, увек постоји нека већа.
Као што је Атина, мама, не постоји нека друга.
Не слушам никога,
а песница ми је спремна да удари на нож.
Мајко, не бој се, не може ми нико ништа.
Моји су снови, мама, рођени под срећном звездом.
У својим мислима
правим планове, као и ти, само за моје добро.
Своје име ћу писати само великим словима
и стално ћу бити под светлима рефлектора.
Зато ти кажем, мама, не бој се, неће ми ништа бити,
две песме певам уз гитару,
и ако наиђеш на неког кретена који ће ти рећи нешто лоше,
мама, запуши уши и слушај шта ти ја кажем.
С.Ρ.
Ма моја је душа скитница, мама,
душа ми је скитница,
и стално лети као птичица, срце,
шта год ми рекла, не вреди.
Ма моја је душа скитница....
Ма моја је душа скитница, мама,
душа ми је скитница,
и стално лети као птичица, срце,
шта год ми рекла, не вреди.
| |
