 |
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μοιράζονται το ίδιο χρώμα
η θάλασσα κι ο ουρανός.
Έτσι σε περιμένω ακόμα
κι έτσι περνάει ο καιρός.
Περνούν τα χρόνια κι όλο βλέπω
κάποιο σημάδι εδώ κι εκεί.
Αναστενάζω και αντέχω
Παρασκευή και Κυριακή.
Θα `ναι Δευτέρα, θα `ναι Τρίτη
στην Κατερίνη και στην Κρήτη
θα `ρθω μια μέρα να σε βρω.
Χειμώνας θα `ναι ή Καλοκαίρι
σ’ άλλο καιρό στα ίδια μέρη
μέσα στον ίδιο ουρανό
θα `ρθω μια μέρα να σε βρω.
Μοιράζονται το ίδιο αστέρι
η Πούλια κι ο Αυγερινός.
Έτσι η ζωή να μας τα φέρει
η μοίρα, ο δρόμος κι ο καιρός.
Περνούν τα χρόνια κι όλο βλέπω
κάποιο σημάδι σου στη γη.
Σκύβω αργά και το μαζεύω
σαν πεταλούδα στη βροχή.
|  |
Text: Alkinoos Ioannidis
Musik: Alkinoos Ioannidis
Uraufführung: Alkinoos Ioannidis
Das Meer und der Himmel
teilen sich dieselbe Farbe.
Daher warte ich noch auf dich
und so vergeht die Zeit.
Die Jahre vergehen und ich sehe ständig
hier und dort irgendein Zeichen.
Ich seufze und ertrage
Freitag und Sonntag.
Es wird ein Montag oder Dienstag sein,
in Katerini oder auf Kreta,
wo ich dich eines Tages suchen werde.
Es wird Winter oder Sommer sein,
eine andere Zeit am selben Ort,
unter demselben Himmel,
wo ich dich eines Tages suchen werde.
Apulien und die Venus
teilen sich denselben Stern.
Daher wird uns das Leben das Schicksal,
den Weg und die Zeit bringen.
Die Jahre vergehen und ich sehe ständig
irgendein Zeichen von dir auf dem Boden.
Ich bücke mich langsam und hebe es auf,
wie einen Schmetterling im Regen.
| |
