 |
Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Άλλες ερμηνείες:
Γιώτα Γιάννα
Γιάννης Καλατζής
Σία Ροζάκη
Βασίλης Λέκκας
Μαρινέλλα
Δημήτρης Μητροπάνος
Έφυγες και πήγες μακριά,
σύννεφα σκεπάσαν την καρδιά,
σβήσαν απ’ τα χείλη τα τραγούδια,
γύρω μαραθήκαν τα λουλούδια.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
Στους μεγάλους δρόμους περπατώ,
με το βλέμμα μου σ’ αναζητώ,
λες κι αντιλαλούν τα βήματά σου
και ο πόνος με τραβάει κοντά σου.
Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
Στα κλαδιά σωπαίνουν τα πουλιά,
έρημη η παλιά μας η φωλιά,
φύτρωσε στην πόρτα μας χορτάρι,
απ’ τα χέρια μου σ’ έχουνε πάρει.
Μα τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.
|  |
Text: Haralabos Vasiliadis
Musik: Yioryos Zabetas
Uraufführung: Viky Mosholiou
Weitere Aufführungen:
Yiota Yianna
Yiannis Kalatzis
Sia Rozaki
Vasilis Lekkas
Marinella
Dimitris Mitropanos
Du hast mich verlassen und bist weit fortgegangen
Die Wolken gaben das Herz bedeckt.
Von den Lippen sind die Lieder erloschen
Und die Blumen sind rundherum verwelkt.
Und am Nachmittag
flüstert mir eine Stimme
Geheimnisvoll,
dass Du nie wieder zurueckkommst.
Ich gehe durch die grossen Strassen
Mit meinem Blick suche ich dich.
Und wenn ich den Widerhall deiner Schritte hoere
Zieht mich der Schmerz zu dir.
Und am Nachmittag
flüstert mir eine Stimme
Geheimnisvoll,
dass Du nie wieder zurueckkommst.
In den Zweigen schweigen die Voegel
Verwaist ist unser altes Nest.
Vor unserer Tuer wuchs das Gras
Aus meinen Haenden haben sie dich weggenommen.
Und am Nachmittag
flüstert mir eine Stimme
Geheimnisvoll,
dass Du nie wieder zurueckkommst.
| |
