 |
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Πρώτη εκτέλεση: Έλλη Πασπαλά
Μέσ’ στον αέρα σου ακόμα
Κι απ’ των καιρών τα χαλάσματα
Οι εποχές σαν φαντάσματα
Ανασαίνουνε
Μέσα απ’ το ίδιο το χώμα
Κι απ’ των ψυχών τα κοιτάσματα
Οι πηγές με τα θαύματα
Μ’ανασταίνουνε
Πόλη
της μοίρας μου οι δρόμοι
ποτάμια στο χάρτη σου
Πόλη
ποιο φως μας ενώνει
ποια δύναμη πέρα απ’ τ’αστέρια
Πόλη
Συντρίμμια και σκόνη
Κορμιά στην αγάπη σου
Πόλη
Πως καίγομαι ακόμη
Γι’αυτά τ’ακριβά καλοκαίρια
Μες στα λιμάνια σου τώρα
Πάνω σε υγρά καταστρώματα
Των λαών τα πληρώματα
Σε μοιράζουνε
Μες στης καρδιάς μου τη χώρα
Στα παιδικά μου λευκώματα
Τ’ουρανού σου τα χρώματα
Με ησυχάζουνε
|  |
Lyrics: Eleni Zioya
Musica: Efanthia Reboutsika
Prima esecuzione: Elli Paspala
Nella tua aria ancora
E attraverso le macerie dei tempi
Le ere come fantasmi
Respirano
Attraverso lo stesso suolo
E dai campi delle anime
Le fonti delle meraviglie
Mi fanno risorgere
Città
le vie del mio destino
come i fiumi sulla tua mappa
Città
quale luce ci unisce
quale forza aldilà delle stelle
Città
Detriti e polvere
Corpi al tuo amore
Città
Quanto brucio ancora
Per queste estati preziose
Nei tuoi porti ora
Sopra i ponti bagnati
Gli equipaggi dei popoli
ti distribuiscono
Dentro il paese del mio cuore
Nei miei album d'infanzia
I colori del tuo cielo
mi rasserenano
| |
