 |
Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Μεγάλωσα
Στο τέρας της πόλης
Ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέμα
Κατάπια λόγια λιπαρά
Ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω
Κορόιδεψα την δίψα μου να δω... γιατί είμαι εδώ
Γιατί είμαι εδώ;
Μεγάλωσα
Με αισθήματα χημείας, με στιλ δοσοληψίας
Με βλέμματα συμπάθειας
Και άσκοπης προσπάθειας να είμαστε καλοί
Εμείς;
Άλλο εμείς, άλλοι εμείς
Πάντα γι` άλλα μιλάμε. Πάντα γι` άλλους μιλάμε.
Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.
Μεγάλωσα
Τέρας της οικογένειας
Ανούσιας ευγένειας με ψευτουποταγή
Ηθοποιος παιδί στο ρόλο του μεγάλου
Δε σου μιλώ για βία, μιλάω για βιασμό
Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο
Με μια εφηβεία λάσπη, στο σιχαμένο άστυ
Ενήλικας μετά νευρωτικός
Πάντα γι` άλλα μιλάμε.
Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.
Μεγάλωσα
Σύνδεση otenet
Γλυκά απ’ το Pallete
Μετά στα Silhouette
Σκεπάζουμε τους πόνους με φαΐ
Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη
Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό
Πάμε γι` άλλα
Βάλτο στα πόδια πονάει πολύ
Σε φτύνω, σε φιλώ δε σε πάω μα σ` αγαπώ
Παράνοια διάνοια επιφάνεια
Στεριά Πιάσαμε στεριά
Δάκρυα... καυτά μου δάκρυα
Ο πόνος μαλακώνει
Δάκρυα... καλά μου δάκρυα
Βιολογικός καθαρισμός
Πάντα γι` άλλα μιλάμε. Πάντα γι` άλλους μιλάμε
Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα
Αγάπη πριν το Άλφα
Και κάτω απ` το μηδέν το υποσυνείδητό μου
Το χώμα του λασπώνει
Τους σάπιους μου καρπούς ανακυκλώνει
Μεγάλωσα
Μα το παιδάκι κλαίει
Δεν ξέρει γιατί φταίει. Δεν έχει πού να πάει.
Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια
Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βάθη
''Kαλά να πάθει Καλά να πάθει Καλά να πάθει''
Η μάνα του φωνάζει
Του δίνει γάλα, το μαλώνει
Έτσι πια θα το μεγαλώνει
Πάντα γι` άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα θα πει να κάνεις το παπί
Να ζεις την απουσία
Να γίνεις εξουσία
Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς
Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις
Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις με αυτό που σ` αρρωσταίνει
Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια
Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια
Να ρίχνεις σ` άλλους τ` άδικα
Να βλέπεις πρωινάδικα
Να ακούς πιστά τις αναλύσεις
Να αιμοδιψάς για τις ειδήσεις
Να λες και yes να λες και no
Να συνηθίζεις τα πορνό
Να πολεμάς στον καναπέ
Να μην μπορείς χωρίς φραπέ
Πάντα γι` άλλους μιλάμε
Μεγάλωσα θα πει
Να` ρχεται η ανατροπή
Οι καιροί να στη φέρνουν
Τα μυαλά σου να γδέρνουν
Να ζητάς να κουρνιάσεις
Και να βρίσκεις οάσεις
Στις ψυχώσεις των άλλων
Που έχουνε για περιβάλλον
Ίδιες φάτσες με σένα
Γόνατα λυγισμένα
Όνειρα ξεχασμένα
|  |
Lyrics: Haroula Alexiou
Musica: Haroula Alexiou
Prima esecuzione: Haroula Alexiou
Sono invecchiata
In una città mostruosa
Mi hanno iniettato la paura, l'inquinamento, le bugie
Ho ingoiato delle parole lorde
Mi sono divincolata dalla mia brama per imparare
Ho ingannato la mia sete per capire... perché sono qui
Perché sono qui?
Sono invecchiata
Con sentimenti chimici, alla stregua di un contraccambio
Con sguardi di simpatia
Con vani tentativi per essere benevoli
Noi?
Noi siamo un'altra cosa, siamo qualcun'altro
Parliamo sempre di qualcos'altro. Si parla sempre degli altri
Si parla sempre degli altri, ma così non si soffre, così ci si dimentica.
Sono invecchiata
La ragazzaccia della famiglia
Con una gentilezza superficiale, un'obbedienza presuntuosa
Un bambino attore nei panni di un adulto
Non ti parlo di violenza, parlo di stupro
Vivere l'adolescenza significa guerra
Con un'adolescenza limacciosa, in una città abominevole
Poi un adulto nevrotico
Parliamo sempre di qualcos'altro.
Si parla sempre degli altri, ma così non si soffre, così ci si dimentica.
Sono invecchiata
Un abbonamento per connettersi alla Rete
Visita dal pasticciere
E poi si va a dimagrire
Camuffiamo i nostri dolori col cibo
Sogni che vanno sfasciandosi, poi arriva la depressione
Il mostro di ego con naufragho l'albagia
Andiamo avanti
Sfuggi - duole tanto
Ti sputo, ti bacio - non mi sei simpatico ma ti amo
Paranoia - intelligenza - superficie
Riva - Siamo approdati alla riva
Lacrime, le mie lacrime ardenti
Il dolore si sta assopendo
Lacrime, le mie lacrime buone
Detergente biologico
Parliamo sempre di qualcos'altro. Si parla sempre degli altri
Si parla sempre degli altri, ma così non si soffre, così ci si dimentica.
Sono invecchiata
L'amore prima di tutto
E sotto lo zero, il mio subconscio
La terra si riduce in melma
e ricicla i miei frutti marci
Sono invecchiata
Ma il bambino piange
Non sa quale sia la propria colpa. Non ha posto dove andare
Si morde le unghie e bagna le lenzuola
Emarginato da anni nelle profondità della sua culla
"Se lo merita - Se lo merita - Se lo merita!"
Sua madre strilla
Lo allatta, lo sgrida
Comunque così lo farà crescere
Si parla sempre degli altri, ma così non si soffre, così ci si dimentica.
Invecchiare significa fingere di non sapere
Vivere l'assenza
Acquisire il potere
Imparare a ridere
E ad appostarsi
Prendere decisioni
Ma è vietato perdere
Invecchiare significa
Convivere con ciò che ti fa male
Costruire ancor più tegole
Buttare via tonnellate di rifiuti
Attribuire ad altri l'ingiustizia
Guardare spettacoli del mattino
Ascoltare fedelmente le analisi
Smaniare per la cronaca
Dire 'yes' e dire 'no'
Abituarsi alla pornografia
Lottare sul divano
Non poter vivere senza il caffè freddo.
Si parla sempre degli altri
Invecchiare significa
L'avvento del cambiamento totale
che vien portato dal tempo
scalfendoti il cervello
Mirare ad annidarsi
Ed a trovare un'oasi
Nelle psicosi degli altri
attorno cui stanno delle persone
Con la tua medesima faccia
Con le ginocchia piegate
ed i sogni scordati.
| |
