 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Σαμπάνης
Χάνομαι, χάνομαι
στα έγκατα του νου
εκεί δεν είσαι αλλουνού
εκεί σ’ αισθάνομαι
Κι ας μη σ’ έχω
σ’ έχω νιώσει στη σιωπή
είσαι ιδέα δυνατή
πάνω σου πιάνομαι
Ψάχνει το μυαλό ανακούφιση
ψάχνει ένα λόγο για να ζει
ψάχνει το μυαλό διέγερση
κι είσαι η πιο τρελή εφεύρεση
Θα λέω όσο έχω φωνή
ευτυχώς που υπάρχεις
κι ας φεύγεις μακριά μου και εσύ
κι αν είσαι λάθος φριχτό
ευτυχώς που υπάρχεις
τα λάθη μας παν στο Θεό
θα λέω όσο έχω φωνή
ευτυχώς που υπάρχεις
σε κάποια γωνιά μες στη γή
κι αν είσαι ιδέα μου εσύ
ευτυχώς που υπάρχεις
μια ιδέα είναι κι η ζωή
Χάνομαι, χάνομαι
μαζί σου να βρεθώ
σε κάποιου ονείρου το βυθό
να `μαστε αχώριστοι
Είναι ο έρωτας
μια ιδέα τελικά
που φτιάχνει μόνη η καρδιά
μόνη κι εξόριστη
|  |
Lyrics: Eleana Vrahali
Music: Yioryos Sabanis
First version: Yioryos Sabanis
I get lost, I get lost
in the bowels of mind
there you don't belong to another man
there I feel you
Even if I don't possess you
I have feel you in the silence
you're strong idea
and I lean on you
Mind looks for relief
looks for a reason to live
Mind looks for stimulation
and you are the craziest invention
For as long as I will have voice I will say:
you fortunately exist
and I don't mind that you also go away from me
and even if you are a serious mistake
you fortunately exist
mistakes lead us to the God
For as long as I will have voice I will say:
you fortunately exist
in a little earth's corner
and even if you are an idea of mine
you fortunately exist
life is also just an idea
I get lost, I get lost
in order to be with you
in a dream's seabottom
to be inseparable
Love is eventually
an idea
that heart creates alone
alone and exiled
| |
