 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος
Πίσω απ’ το φως της μουσικής που ταξιδεύεις
είσαι ολόκληρη αργεντίνικο τανγκό
Και μήτε στ’ όνειρό σου πια δε με γυρεύεις
όπως παλιά μ’ ένα σκοπό χερουβικό
Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος
Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός
άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος
κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός
Μες τα νεκρά τα καφενεία ρίχνει χιόνι
κι εγώ πενθώ την ερημιά ενός φιλιού
που σαν το ρούχο η αγάπη μας παλιώνει
κι είναι σαν ήχος χαλασμένου πιστολιού
Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος
Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός
άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος
κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός
Και για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος
Και για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός
άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος
κι από σπουργίτι θα γινόμουνα αετός
|  |
Versuri: Manos Eleftheriou
Muzică: Thanos Mikroutsikos
Prima de performanţă: Hristos Thivaios
În spatele luminii muzicii în care călătoreşti
Eşti toată un tango argentinian
Şi nici măcar în visul tău nu mă mai cauţi
Ca înainte, cu o melodie îngerească.
Şi pentru lumea pe care o urăşti nu sunt altul,
Şi pentru lumea pe care o iubeşti nu sunt acesta,
Alţii credeau că eram mare
Şi că din vrabie voi deveni vultur.
În cafenelele moarte ninge
Iar eu jelesc singurătatea unui sărut
Că iubirea noastră se învecheşte ca o haină
Şi este ca sunetul unui pistol stricat.
Şi pentru lumea pe care o urăşti nu sunt altul,
Şi pentru lumea pe care o iubeşti nu sunt acesta,
Alţii credeau că eram mare
Şi că din vrabie voi deveni vultur.
Şi pentru lumea pe care o urăşti nu sunt altul,
Şi pentru lumea pe care o iubeşti nu sunt acesta,
Alţii credeau că eram mare
Şi că din vrabie voi deveni vultur.
| |
