 |
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Σήμερα πάλι θα χαθείς, θα φύγεις,
κάτι θα βρεις να ξεχαστείς.
Νερό κι αλάτι οι στιγμές και πάνε
κι ότι θυμάσαι είναι χτες.
Μα εγώ τις νύχτες τις παλιές
τις ξενυχτάω ακόμα
με δυο σβησμένες πυρκαγιές
που καίνε μες στο στόμα.
Κι όλα τα βράδια που ξεχνάς
βυθίζονται στ’ αστέρια
στις δυο πλημμύρες που κρατάς
μέσα στα μάτια, μέσα στα μάτια.
Καίει το δάκρυ την πληγή του χρόνου
καντήλι άσβηστο όλη η γη.
Αίμα, υποσχέσεις, προσευχές και χώμα
κι εσύ ρωτάς ποιος ήσουν χτες.
Μα εγώ τις νύχτες τις παλιές
τις ξενυχτάω ακόμα
με δυο σβησμένες πυρκαγιές
που καίνε μες στο στόμα.
|  |
Text: Alkinoos Ioannidis
Musik: Alkinoos Ioannidis
Uraufführung: Alkinoos Ioannidis
Heute wirst du dich wieder verlieren, wirst weggehen,
du wirst etwas finden, damit du vergisst.
Wasser und Salz sind die Momente und sie gehen
und das, woran du denkst, ist gestern.
Aber ich, ich mache die alten Nächte
immer noch durch
mit zwei verloschenen Bränden,
die im Mund brennen.
Und all die Abende, die du vergisst,
tauchen in die Sterne ein
und in die beiden Spiegel
deiner Augen, deiner Augen.
Die Träne verbrennt die Wunde der Zeit,
die ganze Erde ein unlöschbares Öllämpchen.
Blut, Versprechen, Gebete und Dreck
aber du fragst, wer du gestern gewesen bist.
Aber ich, ich mache die alten Nächte
immer noch durch
mit zwei verloschenen Bränden,
die immer noch im Mund brennen.
| |
