 |
Στίχοι: Τάσος Μπουλμέτης
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Θεοδωρίδου
Πες μου τι ζητάς
στους σταθμούς που αγάπησες
ό, τι κι αν σου πουν
οι πυξίδες δείχνουν πάντα το βοριά
Αν δεν προδωθείς
απ’ τα χνάρια που άφησες
δε θα λυτρωθείς
αν γυρίζεις στα λημέρια της πληγής
Τα ντουμάνια στου τρένου τις γραμμές
σου δείχνουνε το χθες θες δε θες
Στα λιμάνια των φάρων οι ριπές
ανάψανε φωτιές αχ μην κλαις
Αν χαθείς ξανά
στης καρδιάς τον μαχαλά
Κάπου εκεί κοντά
Μεθυσμένη περιμένει μια σκιά
Βάλσαμο γλυκό
Θα `μαι δίπλα σου εγώ
χάρτης που διψώ
το μελάνι της πορείας σου να πιω
|  |
Text: Tasos Boulmetis
Musik: Efanthia Reboutsika
Uraufführung: Natasa Theodoridou
Sag mir, was du an den Stationen,
die du geliebt hast, suchst
was sie dir auch sagen mögen
Kompassnadeln zeigen immer nach Norden
Wenn du dich aufgrund der Spuren,
die du hinterlassen hast, verrätst
wird es dich nicht erlösen
wenn du an die Orte der Wunde zurückkehrst
Die Qualmwolken über den Gleisen
zeigen dir das Gestern an, ob du willst oder nicht
in den Häfen gingen die Leuchtfeuer an
oh, weine nicht
Wenn du dich wieder
im Herzensviertel verlierst
wartet irgendwo dort in der Nähe
betrunken ein Schatten
Süßer Balsam
ich werde neben dir wie eine Karte sein
da ich danach dürste
die Tinte deines Weges aufzunehmen
| |
