 |
Στίχοι: Πάμπος Κουζάλης
Μουσική: Κώστας Κακογιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Το γέλιο και το δάκρυ σου κοιμούνται αγκαλιά
Αχ, να μπορούσα να κρεμάσω ανάμεσά τους δυο φιλιά
Στην άκρη του παράδεισου
Θ’ ανοίξω με τα χέρια
καινούργιο δρόμο για να ρθω
Κι αν δε θυμάσαι τ’ όνομά σου
θα σου το πω
Θ’ ανοίξω τα συρτάρια
κρυμμένο χρόνο για να βρω
Κι αν δε θυμάσαι τ’ όνομά μου
θα σ’ αγαπώ
Στην άκρη του παράδεισου
Τα γνώριμα τα σώματα ξυπνάνε χωριστά
Αχ, να μπορούσα να τα δω σ’ ένα κρεβάτι ταιριαστά
Στην άκρη του παράδεισου
Θ’ ανοίξω με τα χέρια
καινούργιο δρόμο για να ρθω
Κι αν δε θυμάσαι τ’ όνομά σου
θα σου το πω
Θ’ ανοίξω τα συρτάρια
κρυμμένο χρόνο για να βρω
Κι αν δε θυμάσαι τ’ όνομά μου
θα σ’ αγαπώ
Στην άκρη του παράδεισου
|  |
Versuri: Pabos Kouzalis
Muzică: Kostas Kakoyiannis
Prima de performanţă: Mihalis Hatziyiannis
Râsul şi lacrima ta dorm îmbrăţişate
Ah, de-aş putea să agăţ între ele două sărutări
La capătul paradisului
Voi deschide cu mâinile
Un drum nou ca să vin
Şi dacă nu-ţi aminteşti numele tău
Ţi-l voi spune
Voi deschide sertarele
Ca să găsesc timp ascuns
Şi dacă nu-ţi aminteşti numele meu
Te voi iubi
La capătul paradisului
Trupurile cunoscute se trezesc separat
Ah, de-aş putea să le văd potrivite într-un pat
La capătul paradisului
Voi deschide cu mâinile
Un drum nou ca să vin
Şi dacă nu-ţi aminteşti numele tău
Ţi-l voi spune
Voi deschide sertarele
Ca să găsesc timp ascuns
Şi dacă nu-ţi aminteşti numele meu
Te voi iubi
La capătul paradisului
| |
