 |
Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Κίτρινα Ποδήλατα
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου Φωνητικά: Κίτρινα Ποδήλατα
Ό,τι κι αν κάνω, δεν μπορώ, το ξέρω, δε σε πείθω
Με άλλα λόγια θα στο πω, μ’ έναν αρχαίο μύθο
Μια ιστορία ψεύτικη και λίγο ξεχασμένη
Και πάσα ομοιότητα, είναι εξ'αρχής χαμένη
Για ένα ποντίκι που ήτανε στα χώματα κρυμμένο
Ποτέ δεν είδε ουρανό και πάντα πεινασμένο
Όλος ο κόσμος μια σταλιά, μονάχα ένα χωράφι
Και όλες οι παρέες του, ένα μικρό σινάφι
Στο σώμα αταξίδευτο και στην ψυχή χαμένο
Μες την καρδιά του μοναχό και πάντα φοβισμένο
Κατέβηκε ένας αετός μια μέρα στο χωράφι
Η πείνα του αχόρταγη, το ράμφος του ξυράφι
Τον έπιασε τον ποντικό, του κόπηκε η μιλιά του
Και φύγαν προς τον ουρανό, τον πάει στη φωλιά του
Γυρίζει τότε ο ποντικός, κοιτάζει προς τα κάτω
Είδε βουνά και θάλασσα, τον κόσμο πιο γεμάτο
"Θεέ μου πόσα έχασα μ’ αυτούς που μπερδευόμουν
Ωραία είναι εδώ ψηλά, εγώ γιατί σερνόμουν ;
Θέλω να μείνω πάντα εδώ, εδώ θέλω να ζήσω
Τώρα που είδα ουρανό, όλα θα τα ζητήσω "
Τον κοίταξε ο αετός και του'πε θυμωμένα
"Αν σ’ ήθελε ο Θεός ψηλά, θα ήσουν σαν κι εμένα "
Κι ο ποντικός του απάντησε πως είναι θέμα πλάνης
Μ’ αγάπη κι ανοιχτή καρδιά, τον ουρανό τον φτάνεις
Θα αναρωτιέσαι σίγουρα τι έγινε στο τέλος
Όμως αυτή η συζήτηση, είναι ένα άλλο σκέλος
Κι αν λες πως δεν κατάλαβες και σου πουλάω φύκια
Εντάξει, πλάκα έκανα, μιλούσα για ποντίκια
Να ονειρεύεσαι ουρανούς και να ζητάς τους τρόπους
Τι κρίμα που οι αετοί δεν τρώνε και ανθρώπους
Απ’ όσα είδαν τα μάτια μου, ένα μόνο να ξέρεις
Πως δε σου φτάνει το όνειρο για να τα καταφέρεις
Τ’ όνειρο είναι τα φτερά, μα αν θέλεις να πετάξεις
Πρέπει και την αλήθεια σου λίγο να την πειράξεις
Μη στάζεις το φαρμάκι σου χωρίς να κάνεις βήμα
Ή κούνα το κορμάκι σου ή άλλαξε το ποίημα
|  |
Lyrics: Odysseas Ioannou
Music: Kitrina Podilata
First version: Vasilis Papakonstadinou Fonitika: Kitrina Podilata
Whatever I do, I know I cannot convince you
In other words I’ll tell it to you, with an ancient myth
A fake story and a little forgotten
And any similarity is lost from the beginning
About a mouse that was hidden in the soil
It never saw the sky and was always hungry
The whole world a pinch, only one field
And all its company, a small guild
Untravelled in the body and the soul lost
Lone inside the heart and always afraid
An eagle descends one day in the field
His hunger insatiable, his beak razor sharp
He grabbed the mouse, it lost its speech
And they flew off to heaven, going to his nest
Then the mouse turns, looks down below
It saw mountains and the sea, the world much bigger
"My God, how much I missed with those I was entangled
So beautiful up here, why did I crawl?
I want to stay here forever, I want to live here
Now that I saw heaven, I will ask for everything"
The eagle looked at him and angrily said
"If God wanted you up high, you'd be like me"
And the mouse replied that it was a matter of fallacy
With love and an open heart, you reach the sky
Definitely you wonder what happened in the end
But this discussion is another part
And if you say you didn’t get it and that I tell you lies
Okay, I was joking, I was talking about mice
Dreaming of heavens and asking about the ways
What a pity that the eagles do not also eat people
From what my eyes saw, only one you should know
That the dream is not enough to make it
The dream is the wings, but if you want to fly
You also have to change your truth a little
Do not drop your poison before you make a step
Either move your body or change the story
| |
