 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Γισδάκης
Τρέχω, πετάω, κυνηγάω
πουλιά και όνειρα!
Και, κάθε μέρα, κολυμπάω
σε πιο βαθιά νερά.
Θέλω τον κόσμο ν’ αγκαλιάσω
μ’ ένα ζεστό φιλί.
Κι από τη δύση μου να φτάσω
ώς την ανατολή.
Μα είναι φίδι το ταξίδι.
Είναι χολή μαζί και ξύδι
σ’ έναν μεγάλο, αγκάθινο σταυρό.
Όμως, εγώ δεν κάνω πίσω,
ούτε τον δρόμο μου θ’ αφήσω,
ώσπου λιμάνι σίγουρο να βρω.
Θέλω τον κόσμο ν’ αγκαλιάσω
μ’ ένα ζεστό φιλί.
Κι από τη δύση μου να φτάσω
ώς την ανατολή.
Τρέχω, πετάω, χαιρετάω
τα πιο τρελά παιδιά!
Και κάθε πέτρα, που πατάω,
ανοίγει σαν καρδιά!
Δείχτε μου δρόμο να περάσω
με ήλιο, με βροχή.
Θέλω τον κόσμο να αγκαλιάσω(/διαβάσω)
και πάλι απ’ την αρχή.
Μα είναι φίδι το ταξίδι.
Είναι χολή μαζί και ξύδι
σ’ ένα μεγάλο, αγκάθινο σταυρό.
Όμως, εγώ δεν κάνω πίσω,
ούτε τον δρόμο μου θ’ αφήσω,
ώσπου λιμάνι σίγουρο να βρω.
Δείχτε μου δρόμο να περάσω
με ήλιο, με βροχή.
Θέλω τον κόσμο να διαβάσω
και πάλι απ’ την αρχή.
|  |
Paroles: Nikos Ykatsos
Musique: Manos Hatzidakis
Première Performance: Vasilis Yisdakis
Je cours, je vole, je poursuis
des oiseaux et des rêves
et je nage, chaque jour,
dans des eaux plus profondes
Je veux embrasser le monde
d'un baiser chaud
et depuis l'ouest
parvenir jusqu'à l'est
Mais le voyage est un serpent
Il est venin et vinaigre
sur une grande croix d'épines
Mais moi je ne recule pas
ni n'abandonne mon chemin
Tant que je ne trouve pas un port sûr
Je veux embrasser le monde
d'un baiser chaud
et depuis l'ouest
parvenir jusqu'à l'est
Je cours, je vole, je salue
les enfants les plus fous
Chaque pierre que je foule
s'ouvre comme un cœur
Montrez-moi un chemin à prendre
avec du soleil, avec de la pluie
Je veux embrasser le monde
depuis le commencement
Mais le voyage est un serpent
Il est venin et vinaigre
sur une grande croix d'épines
Mais moi je ne recule pas
ni n'abandonne mon chemin
Tant que je ne trouve pas un port sûr
Montrez-moi un chemin à prendre
avec du soleil, avec de la pluie
Je veux relire à nouveau le monde
depuis le commencement
| |
