 |
Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλλα Χασκίλ Φωνητικά: Βασίλης Τσιτσάνης
Άλλες ερμηνείες:
Αλεξάνδρα
Δήμητρα Γαλάνη
Ελένη Τσαλιγοπούλου
Γιώργος Μαργαρίτης
Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Vassilikos
Βραδιάζει γύρω κι η νύχτα
απλώνει σκοτάδι βαθύ
κορίτσι ξένο σαν ίσκιος
πλανιέται μονάχο στην γη
Χωρίς ντροπή, αναζητεί
τον ήλιο που έχει χαθεί,
στα σκοτάδια να βρει
Μπορεί να το ‘χουν πλανέψει
ακρογιαλιές δειλινά
και σκλαβωμένη για πάντα
κρατούνε την δόλια καρδιά
Μπορεί ακόμα μπορεί,
να έχει πια τρελαθεί
και τότε ποιος θα ρωτήσει
να μάθει ποτέ το γιατί
|  |
Text: Vasilis Tsitsanis
Musik: Vasilis Tsitsanis
Uraufführung: Stella Haskil Fonitika: Vasilis Tsitsanis
Weitere Aufführungen:
Alexandra
Dimitra Yalani
Eleni Tsaliyopoulou
Yioryos Maryaritis
Eleonora Zouyaneli
Vassilikos
Es ist Abenddämmerung überall und die
tiefe Dunkelheit der Nach legt sich rundum
ein fremdes Mädchen wandert wie ein
Schatten einsam durch die gegend
Ohne Scham versucht sie
im dunkeln die Sonne zu finden
die schon längst verloren gegangen ist
Vieleicht wurde sie verführt
von Meeresküsten und Sonnenuntergängen
und ihr armes Herz wurde
für immer gefangen gehalten
Vieleich hat sie sogar - wer weiß -
schon ihren Verstand verloren
und wer kümmert sich dann schon zu fragen
um heraus zu finden warum
| |
