 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Τάκης Μπίνης
Στης Σαλαμίνας τα νερά
καράβι ταξιδεύει
κι ένα κορίτσι στη στεριά
τη μάνα του γυρεύει
Ρίχνει σταυρό στη θάλασσα
πετροβολάει το χώμα
δώδεκα χρόνια πέρασαν
και τη θυμάται ακόμα
Μάνα που πάλευες μες στα λιμάνια
δίχως χαμόγελα και περηφάνια
μάνα που λύγισες μες στα μουράγια
μάνα μου μάνα μου κυνηγημένη
από τη κούνια σου στη Μενεμένη
Στης Σαλαμίνας τα νερά
κοιμάται το φεγγάρι
κι ένα κορίτσι στη στεριά
για τ’ όνειρο σαλπάρει
Βλέπει της Σμύρνης τη φωτιά
του Κορδελιού τη στάχτη
κι ένα λουλούδι που άνθιζε
στου κήπου τους τον φράχτη
Μάνα που πάλευες μες στα λιμάνια
δίχως χαμόγελα και περηφάνια
μάνα που λύγισες μες στα μουράγια
μάνα μου μάνα μου κυνηγημένη
από τη κούνια σου στη Μενεμένη
|  |
Text: Nikos Ykatsos
Musik: Stavros Xarhakos
Uraufführung: Takis Binis
In den Gewässern von Salamína
fährt ein Schiff
und ein Mädchen an Land
sucht seine Mutter
Sie bekreuzigt sich zum Meer hin
wirft Steine auf die Erde
zwölf Jahre sind vergangen
und sie denkt noch an sie
Eine Mutter, mit der du in den Häfen gekämpft hast
ohne Lächeln und Stolz
eine Mutter, die dich auf den Hafendämmen runtergedrückt hat
meine Mutter, meine Mutter vertrieben
von deiner Wiege in Meneméni
In den Gewässern von Salamína
schläft der Mond
und ein Mädchen an Land
holt den Anker ein für seinen Traum
Sie sieht den Brand von Smyrna
die Asche von Kordelió
und eine Blume, die blühte
an ihrem Gartenzaun
Eine Mutter, mit der du in den Häfen gekämpft hast
ohne Lächeln und Stolz
eine Mutter, die dich auf den Hafendämmen runtergedrückt hat
meine Mutter, meine Mutter vertrieben
von deiner Wiege in Meneméni
| |
