 |
Στίχοι: Κώστας Φασουλάς
Μουσική: Μιχάλης Κουμπιός
Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Ολυμπίου
Τι με κοιτάτε, δεν είμαι εγώ
το ασχημόπαπο αυτού του κόσμου.
Τι με κοιτάτε, την ομορφιά και την αλήθεια
κρύβω εντός μου.
Μη με ρωτάτε, σε ξένο σπίτι
αναθράφηκε η ψυχή μου.
Χωρίς μια μάνα παράθυρο στη φυλακή μου.
Σαν παραμύθι έτσι άντεξα στο χρόνο.
Πέρασα μπόρες μα δε χάθηκα στο δρόμο.
Ντύθηκα κάτασπρα φτερά και πέταξα σαν αγγελούδι
και να που τώρα γίνομαι τραγούδι.
Τι με κοιτάτε, μέσα μου καίει παγωμένο
το νερό που πίνω.
Τι με κοιτάτε, μου φτάνει μόνο λίγη αγάπη
να ομορφύνω.
Μη με ρωτάτε, δεν είμαι εγώ το ασχημόπαπο
που λένε.
Άνθρωπος είμαι δείτε τα μάτια μου που κλαίνε.
|  |
Tекст: Kostas Fasoulas
Mузика: Mihalis Koubios
Прва представа: Despoina Olybiou
Шта ме гледате, нисам ја
на овом свету ружно паче.
Шта ме гледате, лепоту и истину
скривам у себи.
Не питајте ме, у туђој кући
је одрасла моја душа,
без мајке, прозора у тамници.
Као бајка, опстала сам у времену.
Прошла сам свашта, али нисам скренула с пута.
Ставила сам бела крила и полетела као анђео
и ето, сад се претварам у песму.
Шта ме гледате, у мени гори залеђена
вода коју пијем.
Шта ме гледате, довољно ми је само мало љубави
да постанем лепа.
Не питајте ме, нисам ја ружно паче
о ком причају.
Човек сам, погледајте моје уплакане очи.
| |
