 |
Στίχοι: Κατερίνα Γώγου
Μουσική: Κυριάκος Σφέτσας
Πρώτη εκτέλεση: Κατερίνα Γώγου
Άλλες ερμηνείες:
Άρης Ζαρακάς
Καμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις.
Φοράς άσπρο κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια.
Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου
72 φράγκα και φεύγεις.
Έχω μείνει στη θέση που μ’ άφησες
για να με ξαναβρείς.
Όμως πρέπει νά `χει περάσει πολύς καιρός
γιατί τα νύχια μου μακρύνανε
κι οι φίλοι (μου) με φοβούνται.
Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες
έχω χάσει τη φαντασία μου
κι όταν ακούω "Κατερίνα" τρομάζω.
Νομίζω πως πρέπει να καταδώσω κάποιον.
Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον
που λέγανε πως είσαι συ.
Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες,
γιατί γράψανε πως σου ρίξανε στα πόδια.
Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο στόχος,
το νου σου ε;
|  |
Lyrics: Katerina Yoyou
Musica: Kyriakos Sfetsas
Prima esecuzione: Katerina Yoyou
Altri spettacoli:
Aris Zarakas
Di tanto in tanto si apre la porta piano piano e tu entri
Indossi un completo bianco bianchissimo e scarpe di tela di lino
Accenni a un inchino e posi affettuosamente nella conca delle mie mani
72 franchi e te ne vai.
Sono rimasta nel posto dove mi lasciasti
per ritrovarmi.
Ma deve essere passato molto tempo
perché le mie unghie sono cresciute
e i (miei) amici hanno paura di me.
Tutti i giorni cucino patate
ho perso la mia fantasia
e quando sento "Caterina" mi spavento.
Penso che mi tocchi denunciare qualcuno.
Ho tenuto da parte dei ritagli con un tale
che dicono sia tu.
Lo so che i giornali raccontano frottole,
perché hanno scritto che ti spararono alle gambe
lo so che non mirano mai alle gambe.
Nel cervello sta il Bersaglio
la tua mente, eh ?
| |
