 |
Στίχοι: Δημήτρης Αναματερός
Μουσική: Μαρία Αναματερού
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Αναματερού
Πατρίδα είναι το ξάγναντο
ένα σβηστό καντήλι
το αγαπημένο δάκρυο
του πόνου το μαντήλι.
Αυγή απ’ τα Δωδεκάνησα
απ’ τις Κυκλάδες τάμα
παράπονο αρμένικο
κι από τη Σμύρνη κλάμα.
Όπου αγαπάς και όπου γης
ρόδο το χρώμα της αυγής
τόπος κι αν είναι μακρινός
γλυκοχαράζει αυγερινός.
Πατρίδα είναι απαντοχές
βάσανα πονεμένα
μα και της νύφης η χαρά
που νιώθει ερωτεμένα.
Ο νόστος και ο μισεμός
το θέρος κι οι χειμώνες
τα φώτα κι η άγονη γραμμή
τ’ αγκάθι κι οι ανεμώνες.
|  |
Lyrics: Dimitris Anamateros
Music: Maria Anamaterou
First version: Maria Anamaterou
The homeland is that which is admired from afar
an extinguished oil lamp
the beloved tear
the handkerchief of pain.
Dawn from the Dodecanese [islands],
from the Cyclades a holy vow,
an Armenian complaint,
and crying from Smyrna.
Wherever you love and wherever is the earth
rose is the color of the dawn
even in a faraway place
sweetly the morning star appears
The homeland is the unexpected meeting
Tortures suffered with pain
But also the bride’s joy
when she is in love.
The one returning to the homeland and the emigre
the harvest and the winters
the light and the fruitless line
the thorn and the anemones [flowers].
| |
