 |
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις:
Μαρία Αναματερού
Από την ανατολή ως τη δύση κι από το βορρά ως το νότο,
οι πατρίδες αναπαύονται στων αιώνων τις αιώρες. Ένας ήλιος
για όλους χώρεσε σε μια φωταχτίδα και πίσω απ’ την καγκελόπορτα
έγνεψε του γιασεμιού ν’ ανοίξει. Μοσχοβολούν οι στράτες.
Λύσε τα μαλλιά σου κι ανάσαινε... τον έρωτα
Το γιασεμί επέρασεν
κι είπε του κρίνου «γεια σου»
κι ο κρίνος του απάντησε
«Βαριά είν’ η μυρωδιά σου».
Μα τον άγιο Κωνσταντίνο
αν σε χάσω, τι θα γίνω
Καβγάδες με το γιασεμί
έβαλε πάλι ο κρίνος
στη μυρωδιά του γιασεμιού
μαραίνεται κι εκείνος.
Μα τον άγιο Κωνσταντίνο
το νερό που πίνεις πίνω
Το γιασεμί στην πόρτα σου
μοσχοβολούν οι στράτες
κι η μυρωδιά του η βαριά
ζαλίζει τους διαβάτες.
Δώσ’ του, δώσ’ του, δώσ’ του, δώσ’ του
να `χει ο νους και ο λογισμός του.
|  |
Lyrics: Paradosiako
Music: Paradosiako
Other versions: ."\n"Maria Anamaterou
From the east to the west and from the north to the south,
homelands rest in the swing of the aeons. A sun
for all fit into a ray of light and behind the ironwork gate
nudged the jasmine flower to open.
The beautiful scent permeates the streets,
Let your hair down and breathe.... eros
The jasmine flower passed by
and said to the lily "To your health! (Greetings)"
and the lily replied,
"It is heavy, your scent."
But by Saint Konstantino,
if I lose you, what shall become of me?
Arguments with the jasmine
the lily continued
in the perfume of the jasmine flower
even he withers.
But by Saint Konstantino,
the water you drink, I also drink
The jasmine flowers by your door
permeates the streets with its beautiful scent
and its heavy perfume
makes the passersby dizzy.
Give it, give it, give it, give it,
let it have its mind and way of thinking.
| |
