Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Нет спасения
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130257 Τραγούδια, 269338 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Нет спасения - 2347 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Κωνσταντίνος Χριστοφόρου
Μουσική: Κωνσταντίνος Χριστοφόρου
Πρώτη εκτέλεση: Κωνσταντίνος Χριστοφόρου

Εκλεισα τα μάτια μου για να φανταστώ
αν μπορούσα να’μαι μόνος να εξαφανιστώ
Εκλεισα τις πόρτες μου να μη μπεις εσύ
μα ήτανε αδύνατον μπροστά μου κόλαση

Και λέω λέω μαζί σου καταστρέφομαι
πάω να φύγω κι όμως πίσω έρχομαι
γιατί εδώ ανήκει η ψυχή μου
Και κάνω κάνω μόνος χίλια σχέδια
τη πιο σωστή για μένα ενέργεια
να μη σε κουβαλάω πια μαζί μου

Μα δεν υπάρχει σωτηρία
είσαι η μόνιμη πορεία
μεσ’το σώμα μου ζωή και αμαρτία
Δεν υπάρχει σωτηρία
πόνος είσαι κι απορία
μα ένα ξέρω σ’ αγαπώ

Γύρισα τις πλάτες μου σ’ένα παρελθόν
μα σαν να μην υπήρχε μέλλον ήμουνα απών
άλλαξα ταυτότητα και οδό καρδιάς
μάταια όμως μεσ’τις φλέβες πάντοτε κυλάς

Και λέω λέω μαζί σου καταστρέφομαι
πάω να φύγω κι όμως πίσω έρχομαι
γιατί εδώ ανήκει η ψυχή μου
Και κάνω κάνω μόνος χίλια σχέδια
τη πιο σωστή για μένα ενέργεια
να μη σε κουβαλάω πια μαζί μου

Μα δεν υπάρχει σωτηρία
είσαι η μόνιμη πορεία
μεσ’το σώμα μου ζωή και αμαρτία
Δεν υπάρχει σωτηρία
πόνος είσαι κι απορία
μα ένα ξέρω σ’ αγαπώ


лирика: Konstadinos Hristoforou
lyrics
музыка: Konstadinos Hristoforou

Первое исполнение: Konstadinos Hristoforou

Я закрыл свои глаза, чтобы представить,
смог бы я быть один, если бы так оказалось...
Я закрыл свои двери, чтобы не вошла ты,
но это было невозможно, передо мной - ад.

И всё говорю: вместе с тобой я погибаю,
ухожу, и всё же обратно возвращаюсь,
потому что здесь место для моей души.
И всё строю один тысячи планов:
какое правильнее для меня действие,
чтобы не таскать больше тебя в себе?..

Но нет спасения:
ты - постоянный маршрут,
в моем теле - жизнь и грех.
Нет спасения,
боль ты и недоумение,
но знаю одно: я тебя люблю.

Я повернулся спиной к прошлому,
но как будто бы не существовало будущего, я не был там...
я сменил паспорт и дорогу сердца,
напрасно, однако, в моих жилах ты всегда течёшь...

И всё говорю: вместе с тобой я погибаю,
ухожу, и всё же обратно возвращаюсь,
потому что здесь место для моей души.
И всё строю один тысячи планов:
какое правильнее для меня действие,
чтобы не таскать больше тебя в себе?..

Но нет спасения:
ты - постоянный маршрут,
в моем теле - жизнь и грех.
Нет спасения,
боль ты и недоумение,
но знаю одно: я тебя люблю.

   Panselinos © 07-09-2014 @ 14:07

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο