 |
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Μπάμπης Αντωνίου
Άλλες ερμηνείες:
Γιώργος Νταλάρας
Καταμεσήμερο κι ένας εργάτης
μέσα στους δρόμους τριγυρνά.
Βδομάδα πέρασε που τον σχολάσαν
μ’ άλλους πέντ’ έξι από τη δουλειά.
Για τη φαμίλια του, για τον αγώνα,
πρέπει ολόρθος να σταθεί.
Να κάνει δύναμη, να μη λυγίσει
μέχρι το δίκιο του να βρει.
Η πίκρα κι η οργή
μέσα του πληγή
μα στα μάτια του φως.
Ζυγώνει η στιγμή
που θα γεννηθεί
ένας κόσμος σωστός.
|  |
Text: Fodas Ladis
Musik: Manos Loizos
Uraufführung: Babis Adoniou
Weitere Aufführungen:
Yioryos Dalaras
Es ist Mittag und ein Arbeiter
ist auf den Straßen unterwegs.
Vor einer Woche haben sie ihn von der Arbeit entlassen
zusammen mit fünf sechs anderen
Für seine Familie, für den Kampf,
muss er aufrecht stehen.
Er muss stark sein, darf nicht einknicken
bis er sein Recht findet.
Die Bitternis und der Zorn
in ihm tun weh
aber in seinen Augen ein Leuchten.
Der Moment kommt näher
wo eine gerechte Welt
geboren werden wird.
| |
