 |
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις:
Μαρίζα Κωχ
Ξανθίππη Καραθανάση
Μαρίζα Κωχ & Μακρινά Ξαδέρφια
Όλα τα λάφια που βοσκούν όλα δροσολογιούνται
Και μια λαφίνα ταπεινή δεν πάει μαζί με τ’ άλλα
Μόνο στ’ απόσκια περπατεί, τ’ απόζερβα αγναντεύει
Κι όπου βρει γάργαρο νερό θολώνει το και πίνει
Κι ο ήλιος την ερώτησε κι ο ήλιος τη ρωτάει
Γιατί λαφίνα ταπεινή δεν πας κοντά με τ’ άλλα
Μόνο στ’ απόσκια περπατείς τα απόζερβα αγναντεύεις
Κι όπου βρεις γάργαρο νερό θολώνεις το και πίνεις
Ήλιε μου Σα με ρώτησες θα σου το μολογήσω
Δώδεκα χρόνους έκαμα μόνη χωρίς ελάφι
Δώδεκα χρόνους ήλιε μου στείρα χωρίς ελάφι
Κι από τους δώδεκα κι ομπρός εγέννησα λαφάκι.
Και σαν εβγήκε ο βασιλιάς να λαφοκυνηγήσει
Το βρίσκει μοσχανάθρεφτο και το διπλοσκοτώνει
Γι αυτό στ’ απόσκια περπατώ τ’ απόζερβα αγναντεύω
Κι όπου βρω γάργαρο νερό θολώνω το και πίνω
Κι ο ήλιος τότε δάκρυσε και τα βουνά ριγήσαν
Και το φεγγάρι έσβησε ν’ ακούσει το ελάφι
Κι οι λαγκαδιές κι οι ρεματιές μαζί του αναστενάξαν
Κλάψε με, μάνα κλάψε με, με ήλιο με φεγγάρι.
|  |
Lyrics: Paradosiako
Music: Paradosiako
Other versions: ."\n"Mariza Koh
Xanthippi Karathanasi
Mariza Koh & Makrina Xaderfia
All of the deer are grazing, refreshing themselves,
But one humble doe does not approach the others;
Alone she walks in the shadows, and gazes off to the west,
And wherever she finds clear water, she muddies it and drinks of it.
And the sun asked her, and the sun asks her:
Why, humble doe, don't you go with the others?
Alone you walk in the shadows, and gaze off to the west,
And wherever you find clear water, you muddy it and drink of it.
My sun, since you ask me I will confess to you:
For twelve years I lived alone, without another deer;
Twelve years, my sun, I was without another deer,
And after those twelve years I gave birth to a fawn.
And when the king came out to hunt deer,
he found it well-fed as a little calf, and slaughtered it;
That's why I walk in the shadows, and gaze off to the west,
And wherever I find clear water, I muddy it and drink of it.
And then the sun shed tears, and the mountains trembled,
and the moon extinguished itself to hear the doe;
And the ravines and brooks sighed with her:
Cry for me, mother, cry for me, with the sun, with the moon.
| |
