 |
Στίχοι: Γιώργος Αθανασόπουλος
Μουσική: Βαγγέλης Φάμπας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Νεράιδα φανερώθηκε σε άδειο καλντερίμι
Ήλιος χρυσός στα βλέφαρα και στο λαιμό ασήμι
Γυμνή στο λιόγερμα βουτάει και στα ποτάμια τρέχει
Χίλιες φορές τη βάφτισαν μα όνομα δεν έχει.
Πώς ταξιδεύουν οι ψυχές και οι ζωές μας, πες μου
Στις όχθες του Αχέροντα και στις πνοές του ανέμου.
Ποια μοίρα φέρνουν τα νερά, ποια μυστικά κρυμμένα
Ποια θάλασσα σε αγκαλιά τα έχει φυλαγμένα.
Τα βράδια έρχεσαι κρυφά και μπαίνεις στα όνειρά μου
Κόκκινα χείλη με φιλούν και βάφουν τα δικά μου
Κι από το ύψωμα σαν βγεις ξανά να σ’ ανταμώσω
Δώσ’ μου τα χείλη σου να πιω το χρόνο να λαβώσω.
|  |
Lyrics: Yioryos Athanasopoulos
Music: Vangelis Fabas
First version: Sokratis Malamas
Α fairy revealed herself into an empty alley
A golden sun her eyelids and silver in her neck
She dives naked at dusk and runs into the rivers
A thousand times they christened her, but still she has no name.
How do our souls and lives are traveling, tell me?
On the banks of Acheron* and while the wind is blowing.
What fate do the waters bring, what secrets are they hiding?
Which seas' embrace is guarding them in secret?
You secretly come at nights and brake into my dreams
Red lips are kissing me, and paint my own lips
Once you come out of the hills, I'll come again to meet you
Give me your lips to drink, to cut the time in pieces.
| |
