 |
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις:
Σ’ αφήνω γεια, μανούλα μου, σ’ αφήνω γεια, πατέρα,
έχετε γεια, αδερφάκια μου και σεις ξαδερφοπούλες.
Θα φύγω, θα ξενιτευτώ, θα πάω μακριά στα ξένα.
Θα φύγω, μάνα, και θα ρθω και μην πολυλυπιέσαι.
Από τα ξένα που βρεθώ, μηνύματα σου στέλνω
με τη δροσιά της άνοιξης, την πάχνη του χειμώνα,
και με τ’ αστέρια τ’ ουρανού, τα ρόδα του Μαΐου.
Θε να σου στέλνω μάλαμα, θε να σου στέλνω ασήμι,
θε να σου στέλνω πράματα, π’ ουδέ τα συλλογιέσαι.
Παιδί μου, πάαινε στο καλό κι όλοι οι αγιοί κοντά σου,
και της μανούλας σου η ευχή να είναι για φυλαχτό σου,
να μη σε πιάνει βάσκαμα και το κακό το μάτι.
Θυμήσου με, παιδάκι μου, κι εμέ και τα παιδιά μου,
μη σε πλανέσει η ξενιτιά και μας αλησμονήσεις.
Κάλλιο, μανούλα μου γλυκιά, κάλλιο να σκάσω πρώτα,
παρά να μη σας θυμηθώ στα έρημα τα ξένα.
Δώδεκα χρόνοι απέρασαν και δεκαπέντε μήνες,
καράβια δεν τον είδανε, ναύτες δεν τόνε ξέρουν.
Πρώτο φιλί αναστέναξε, δεύτερο τον πλανάει,
τρίτο φιλί φαρμακερό τη μάνα αλησμονάει.
|  |
Text: Paradosiako
Musik: Paradosiako
Weitere Aufführungen: ."\n"
Leb wohl, mein Mütterchen, leb wohl, Vater,
lebt wohl, meine Brüderchen und ihr Schwesterchen.
Ich reise ab, ich wandere aus, ich gehe weit weg in die Fremde.
Ich reise ab, Mama, und ich werde wiederkommen, sei nicht so traurig.
Aus der Fremde wo ich sein werde, schicke ich dir Nachrichten
mit der Frische des Frühlings, dem Reif des Winters
und mit den Sternen des Himmels, den Rosen des Mai.
Ich werde dir Gold schicken, ich werde dir Silber schicken,
ich werde dir Sachen schicken, die du dir nicht mal vorstellen kannst.
Mein Junge, geh mit Gott und alle Heiligen mögen dir nahe sein,
und der Segen deiner Mutter soll dich beschützen,
damit dich kein böser Fluch und kein böser Blick trifft.
Denk an mich, mein Junge, an mich und meine Kinder,
damit dich die Fremde nicht verführt und du uns vergisst.
Eher, mein liebes Mütterchen, eher würde ich vorher zerplatzen,
als mich nicht an euch zu erinnern in der öden Fremde.
Zwölf Jahre vergingen und fünfzehn Monate,
keine Schiffe sahen ihn je, keine Seeleute bekamen ihn je zu Gesicht.
Beim ersten Kuss seufzte er, der zweite verführt ihn,
beim dritten vergifteten Kuss vergisst er die Mutter.
| |
