 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Χορδές που σκούριασαν
Δεν παίζονται οι ελπίδες
Ούτε τα όνειρα κι οι ευχές
Γι’ αυτό και σου έστησα
Πολλές μικρές παγίδες
Μήπως σε πιάσει μια απ’ αυτές
Πως χάνω τον έλεγχο
Και πέφτω πάλι στη μάχη
και ενώ δεν πρέπει πια
Σκαλίζω πάλι τη στάχτη
Πως χάνω τον έλεγχο
Και στο μυαλό και στο σώμα
Κι ενώ δεν πρέπει πια
Εγώ σε θέλω σε θέλω ακόμα
Μια δυναμώνουνε
Την άλλη πάλι σβήνουν
Τα βήματα σου τα γνωστά
Γεννάνε έρωτες
Μα πάντα τους αφήνουν
Σε ξένες πόρτες σαν μωρά
|  |
Lyrics: Eleana Vrahali
Music: Mihalis Hatziyiannis
First version: Mihalis Hatziyiannis
Strings which have rusted
hopes can't be played
neather dreams and wishes
that's why i put up
lot of small traps
maybe one of them will catch you
How am I losing control
and i fall back to the fight
even if I mustn't anymore
I dig again the ash
how am I losing control
to the brain and to the body
and if i mustn't anymore
I still want you
Once they grow up
the other time they blow out again
your familiar footsteps
they create loves
but they always leave them
to stranger's doors like babies
| |
